Abbas Güçlü: Tekstilciler bile öğrenci bulamıyorsa eyvah, eyvah!

Hammaddesinden tasarımına ürettikleri her şey yerli ve milli. Dahası, dünyanın dört bir yanında, dünya markalarıyla yarışıyorlar. Onlara nal toplatıyorlar. Hayalleri daha da büyük!..

 

Sektör olarak, eğitimin önemine herkesten fazla inanmakla kalmayıp, ellerinden gelenin çok daha fazlasını yapıyorlar ama bir konuda hâlâ mutsuzlar. Okyanusları aşıp dünyanın dört bir yanına mal satsalar da, seslerini cümle âleme duyurmuş olsalar da, üniversitelerin tekstil bölümlerine öğrenci bulamıyorlar. Üstelik hiçbir sektörde, öğrencilere sağlanmayan, burs, staj ve iş garantilerine rağmen!

 

Tekstil mühendisliği bölümleri kapana kapana, kontenjanları azala azala, toplam sayı 500’e kadar inmiş, 200’ü boş kalıyormuş!

 

Bir yanda sınava giren 2.5 milyon aday ve 6 milyondan fazla üniversite mezunu işsiz, öte yanda burs, staj ve iş garantili tekstil mühendisliğinin öğrenci bulamaması. Hayret ki hayret.

 

Gençlerin ve ülkemizin ruh halini göstermesi açısından daha çarpıcı bir tablo olamazdı!..

 

Burs=asgari ücret

 

Tekstil, hazır giyim ve dericilerin sektör olma miladı Cumhuriyet ve Sümerbank’la başlıyor.

 

Atatürk’ün büyüklüğünü ve vizyonunu bu noktada da görebiliyoruz. O gün Sümerbank ile başlayan bu şahlanış, her ne kadar Sümerbank’ın kapısına kilit vurulma noktasına getirilse de öylesine meyveler vermiş ki ayakta alkışlanmaya değer.

 

Sektör temsilcileri, tekstil mühendisliğini, ilk 5 tercihte seçecek olan öğrencilere asgari ücret düzeyinde burs, staj ve en önemlisi de 5 yıl iş garantisi veriyorlar. “Keşke sermaye verseniz de kendi işlerini kursalar” dediğimde ona da evet dediler.

 

Gençlerin böylesi bir fırsatı, görmezden gelmeleri mümkün değil ama belli ki haberleri yok!

 

İşte, dün, benim gittiğim toplantı, bu amaçla düzenlenmişti. Önceki gün İstanbul’un Asya yakasında gerçekleşti, dün de Avrupa yakasında. Rehber öğretmenler davetliydi. Sektör kendini anlattı, onlar da dinledi.