Hayat hikâyenizi bir de kendi ağzınızdan dinlemek isteriz…
Erzincan’ın Çayeli ilçesinde doğdum. Çocukluğum, ilkokul, ortaokul, lise yıllarım bu ilçede geçti. Nispeten toprakları geniş bir taşra ailesinin çocuğuyum. Bu yüzden çocukluğuma; bölgenin tabiatı, bitkileri, hayvanları, mevsimleri ciddi oranda sinmiş durumdadır. İlk kitap okuma kültürümü de ortaokul, lise yılları arasında edindim diyebilirim. Okulumuzun güzel bir kütüphanesi vardı. Çift kanatlı bir kapının ardında çoğu Milli Eğitim Bakanlığı tarafından basılmış klasikler yer alıyordu. Yıllar sonra şunu anlıyorum ki kitap sevgisi, kitaplara ilgi sadece öğretilen bir şey değil, bazen de içimizden gelen bir şey. Babamı erken yaşta kaybettik, doğal olarak bir baba sınırı ve baba kültürü olmadan büyümüş birisiyim. Baba sınırının olmamasına da çok şey borçluyum çünkü babanın olmayışından kaynaklanan pek çok yoksunluk var ama olumlu tarafları da vardı. Mesela, ben bu yoksunluğun getirdiği özgürlük duygusunu zaman içerisinde edebiyata yansıttığımı düşünüyorum. İki ablam bir de benden küçük erkek kardeşim var.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/soylesi/ali-aycil-siir-bizimle-ilgili-tek-gercek-haberdir-h36964.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.