• İstanbul 15 °C
  • Ankara 14 °C

Bir Hocam Olsa…

Ahmet Tâlib ÇELEN

Maârifin temeli hocadır. Ağaç meyvesinden bilinir. Talebe hocanın meyvesi olduğuna göre hocanın ne idiğini talebesinden anlayabilirsiniz. Şu hâlde insanımız hakkında müspet veya menfî bütün hükümlerimizin muhatabı aslında hocalarımızdır. Hoca aliyyül-âlâ olacak ki insanımız hiç olmazsa âlâ olabilsin.

Peki maârif sistemimiz arzuladığımız ahlâklı ve mü’min insanı yetiştirebiliyor mu? Ne gezer! Maârifimiz Tanzimat’tan bu yana hızı gittikçe artan bir bozulmaya koşuyor. Tahsil yükseldikçe kendi kültür ve îman dünyasından uzaklaşıyor nesiller. Son yıllardaki iyi niyetli çabalar da içimizdeki zihnen yabancılaşmışların hâkimiyeti ve onlara karşı bir türlü kurtulamadığımız ürkeklik sebebiyle özlediğimiz netîceye ulaşmaya yetmiyor.

Maârifte kendimize dönmek meselesi varlık-yokluk meselemizdir; ürkeklik kaldırmaz. “Kim ne der?” komplekslerini sıyırıp atmalı ve âcilen radikal öze dönüş tedbirleri alınmalıdır.

İşe doğru hoca seçiminden başlamalıdır. Kem âlâtla kemâlât olmayacağı anlaşılmalıdır.

Bir şiirle nasıl bir hocanın hasretini çektiğimizi ifâde etmeye çalıştık; buyurunuz.

BİR HOCAM OLSA…

Ana kuzuları eline teslim
Üstüne leş kuşu konmasın hocam
Elinden tutup da götür cennete
Cehennem nârında yanmasın hocam

Müslüman yazılsın alın çatına
Seninle atlasın ilim atına
Kanatlanıp uçsun arşın katına
Sefil çukurlara inmesin hocam

Çocuk sana bakar sen bir aynasın
Topla değil, kitaplarla oynasın
Cihad rûhu ile kanı kaynasın
Kâfir karşısında donmasın hocam

Deryâca birikip ırmakça aksın
Bilgi kemerini beline taksın
İslâm’a yaslanıp dünyâya baksın
Yabanın sözüne kanmasın hocam

Âkil olup tilki sokmasın bağa
Yokuştan ürkmesin tırmansın dağa
Bir heyecan ver ki kalksın ayağa
Bir küçük tehditten sinmesin hocam

Görsün ki dünyanın bulunmaz dibi
Gönlü yansın Yûnus, Mevlânâ gibi
Tek haram lokmadan ürpersin kalbi
Her çorbaya ekmek banmasın hocam

İlimle ibâdet yan yana gitsin
Sen böyle yaparsan gerçek yiğitsin
De ki ona “Sen Allah’a âitsin!”
Beton putu Allah sanmasın hocam

Merhamet timsâli görsün hep seni
Bir emniyet yurdu bilsin gölgeni
Îmanla dopdolu yaşasın beyni
Öyle ki küfürle yunmasın hocam

Oruçla kırılır nefsin hevesi
Öylece tadılır sabrın meyvesi
Şu körpe çağında günah heybesi
Cılız omuzuna binmesin hocam

Odun mebzul ama bağrında köz yok
Kabukta kavga çok içinde öz yok
Kitap ve sünnetin üstüne söz yok
Girdiği Hak yoldan dönmesin hocam

Bir yola koyulsun uzun ve ince
Milleti gark etsin büyük sevince
Bir top ateş olsun “Dâvâ!” deyince
Bir yığın kül gibi sönmesin hocam

Bu yazı toplam 2618 defa okunmuştur.
  • Yorumlar 0
    UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
    Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
    Bu yazıya henüz yorum eklenmemiştir.
Yazarın Diğer Yazıları
Tüm Hakları Saklıdır © 2012 Türkiye Yazarlar Birliği | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz. Sitede yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Tel : 0312 232 05 71 - 72 | Faks : 0312 232 05 71-72 | Haber Scripti: CM Bilişim