Her on yılda bir değişmeye, yenilenmeye açık bir ülkede, bölgedeyiz. Bu yenilenme belki de bir zorunluluk; kimi zaman vesayetle geliyor, kimi zaman kaosla birlikte. Hatırlayalım, Türkiye siyaseti her on yılda bir darbelerle değişmek zorunda kalıyordu. Tabii olmayan ve beklenmedik sonuçlar üreten bir yöntemdi bu. Nitekim 28 Şubat süreci de darbe düzenleyicilerinin istemediği bir şekilde AK Parti'nin tek başına iktidara gelişinin zeminini hazırlamıştı.
AK Parti, kendinden önceki partilerin aksine, muktedir olmasını engelleyecek vesayet girişimlerini geriletmeyi bildi. 2007 Cumhurbaşkanlığı krizi/ e- muhtıra, 2008 kapatma davası, Gezi olayları ve 17-25 Aralık süreçleri bu girişimlerin öne çıkanları olarak yakın tarihimizdeki yerini aldı. İktidarı boyunca tabii olmayan bu tür vesayetlerin meydan okumasını halka giderek aşabilen AK Parti'nin önünde tabii olan bir yüzleşme duruyor bugün: iktidarda kendi mirasıyla yüzleşmek ve bunu yönetebilmek. Belki de demokratik siyasi hayatımızın ilk örneği bu. Erdoğan'ın 3 dönem kuralıyla partisine getirdiği yenilenme fırsatı da öncesi olan bir olgu değil. Dahası, AK Parti kendi yönetimindeki on iki yılın muhasebesini önümüzdeki sekiz yılı da yöneteceği kanaatinin egemen olduğu bir atmosferde gerçekleştirmek durumunda.
Yazının devamı için: http://www.sabah.com.tr/yazarlar/duran/2014/12/02/ak-partinin-kendi-iktidariyla-yuzlesmesi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.