Yâni her şey “kendisi gibi, kendi tabiatında” olmalı...
“Dil” de öyle...
“Dil, insanlar arasında anlaşmayı sağlayan tabiî bir vâsıta, kendisine mahsus kaanunları olan ve ancak bu kaanunlar çerçevesinde gelişen canlı bir varlık, temeli bilinmeyen zamanlarda atılmış bir gizli antlaşmalar sistemi, seslerden örülmüş içtimâî bir müessesedir...”
Prof. Muharrem Ergin’in o meşhur târifi bu...
***
Mâdemki dilin “kendisine mahsus kaanunları” var, o hâlde onu “resmî kaanunlar”la değiştirmemeli.
Devlet gücünü kullanan “resmî ideoloji” dilin kelimelerini kaldırıp atmamalı...
Atmamalıydı...
Ne yazık ki Türkçede bu yapıldı.
Binlerce kelime dilden atıldı...
50-60 yıl öncesinin metinlerini bile anlamıyoruz...
***
Kafanızda ve gönlünüzde resmî ideoloji kök saldıysa Türkçenin bugünkü hâli de sizin gözünüzde olağandır.
Gramerci, dilci, lügatçi veyâ etimolog da olsanız...
Dil, artık size göre “tabiî” değil, “resmî bir vâsıta”dır; “kendisine mahsus kaanunları olan ve ancak bu kaanunlar çerçevesinde gelişen canlı bir varlık”değil, “resmî ideolojiye mahsus kaanunları olan ve ancak bu kaanunlar çerçevesinde gelişen ideolojik bir varlık”tır; “içtimâî” değil, “resmî bir müessesedir...”
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/c-yakup-simsek/turkcenin-hali-duman-27775.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.