Kitabın Ortası dergisi
[Kitabın Ortası dergisi]
''Baudelaire’i okumam benim Ebû Nuvâs hakkındaki düşüncelerimi değiştirmiş, onun şairliği ve modernliğini keşfetmemi sağlamıştır. Mallermé’yi okumam Ebû Temmâm’ın şiir dilinin gizemlerini ve modernlik boyutunu anlamamı sağlamıştır. Rimbaud, Nerval, Breton’u okumam, bütün eşsizliği ve parlaklığıyla tasavvuf tecrübesini keşfetmemi sağlamıştır.'' Pinhan Sadık Toprak, Adonis'in 'Arap Poetikası' kitabına dair yazdı.
Suriyeli şair Adonis, Fransa’da 1530’da kurulmuş, dünyaca ünlü yüksek düzeyli bir öğretim kurumu olan, vaktiyle Ahmed Yüksel Özemre ve başka birçok Türk bilim insanının ders gördüğü Collège de France’ta 1984 yılında Arap şiirine ilişkin bir dizi konferans verir. Dört bölümden oluşan bu konferanslarda Adonis, cahiliye dönemi Arap toplumsal yapısının şiir ile ilişkisini irdelemekle birlikte, İslamiyet ile açığa çıkan toplumsal değişimin şiirdeki izlerini de ortaya koyar. Bu konferanslarda şair, Kur’an dilinin Arapların şehirli ve bedevi toplulukları içerisinde ne denli büyük zihinsel ve sosyal dönüşümleri hazırladığını sanat alanı dâhilinde değerlendirmektedir. “Arap Poetikası” üst başlığı altında toplanan “Poetika ve Cahiliye Sözelliği”, “Poetika ve Kur’anî Çevre”, “Poetika ve Düşünce”, “Poetika ve Modernite” başlıklarını taşıyan konferans metinleri, 2004 senesinde Emrullah İşler tarafından Arapça’dan çevrilmiş ve Türkçe’de okunma imkânı bulmuştur.
Araplar’da şiir geleneğine ilişkin şiir kaynakları açısından farklılaşan çeşitli görüşler bulunmakla birlikte tüm görüşlerin birleştiği ortak nokta odur ki şiir, Araplar için insanlık tarihinde var olmanın ilksel adımıdır. Tarihin şiirle başladığı dile getirilir; bu aynı zamanda, sosyopolitik ve ekonomik yaşantıların irdelenmesine yönelik bir yoldur. Şiir, gündelik yaşantıdan büyük toplumsal dönüşümlere değin, insanın içerisinde bulunduğu tüm tecrübeleri içeren bir kaynaktır. Arapların İslamiyet’ten evvelki hayatlarındaki en büyük sanat eserleri şiir dilinde üretilmiştir. Henüz yazının yaygınlaşmadığı Arap medeniyeti, yazılı kültüre dayanmayan, ancak gelenekselleşmiş bir nazım sanatına sahipti. Arapların en büyük medeni hamleleri, şiir dilindeki maharetleriydi. Şiirsiz bir Arap toplumu, kaba, haşin ve basit bir topluluk haline gelirdi.
Devamı: http://www.dunyabizim.com/kitap/28302/cahiliye-donemi-ve-islamiyete-geciste-arap-siiri
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.