Yemen 2011'de başlayan Arap devrimleri rüzgârının hissedildiği yerlerden biri olmuştu. Diktatör Ali Abdullah Salih'in kötü yönetimine, insan hakları ihlallerine ve yolsuzluklarına karşı Yemenliler sokağa dökülmüş, yeni bir yönetim talep etmişlerdi. Özellikle el-Kaide'ye karşı verdiği mücadele nedeniyle ABD ve Suudi Arabistan tarafından desteklenen Salih, bu ülkelerin zorlaması ile iktidardan çekilmiş, yerine bir geçiş hükümeti kurulmuştu. Bu “barışçı” geçiş örnek bir model olarak övüldü, “Yemen modeli” gibi bir kavram ortaya çıktı ve bu model Suriye için bir çözüm önerisi olarak lanse edildi.
Ancak işler umulduğu gibi ilerlemedi. Anadolu Ajansı muhabiri Samet Doğan ile dün yayınlanan röportajımda bu sürece nasıl gelindiği detayları ile anlatılıyor. Kısaca toparlamak gerekirse; Yemen'de oluşan iktidar boşluğunu, İran silah desteği ile güçlendirdiği Husiler'in darbesi ile kullanmak istedi. Husiler başkenti ele geçirdi, Cumhurbaşkanlığı sarayını kuşattı, meşru iktidarı silahla devirdi. Bunun sonucunda ise Suudi Arabistan'ın müdahalesi geldi.
Suudi Arabistan'ın öncülüğünde bir koalisyon Yemen'e operasyon düzenliyor. Koalisyonun diğer üyeleri şunlar: Mısır, Sudan, Katar, Ürdün, Fas, Birleşik Arap Emirlikleri, Kuveyt, Bahreyn. ABD operasyona lojistik destek sağlıyor. İngiltere ve Fransa operasyona desteğini açıkladı.
Operasyona karşı olan ülkeler ise İran, Rusya, Çin ve Umman.
Türkiye ise bu askerî operasyona diplomatik destek veriyor. Herhangi bir askerî destek sunmuyor. Hem Arap dünyasını hem de Batı'nın konsensüs ile desteklediği Yemen krizi üzerinden, İran'ın bölgedeki yayılmacı ve agresif politikalarına dikkat çekiyor.
Burada yanlış, makul olmayan, ölçüsüz bir tepki var mı?
Muhalefete göre var.
Devamı için: http://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/ceren-kenar/585520.aspx
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.