Simalarında Bosnalı kadınlarda da fark edilen hak edilmemiş acıların sorularını okuyorsunuz. Hantal bir sistem çökerken onları tam olarak yerleşemedikleri kamusal alanda çatısız bıraktı. Azerbaycan’da yaşadığım yıllarda da gözlemlemiştim bunu: Sovyet idelojisi ütopyayı kamusal mekânlarda gerçekleştirmek istediği için özel alana konutlar son derece dar ve imkân açısından da sınırlı tutulmuştu. Hiçbir zaman tam anlamıyla içselleştirilmeyen kolektif hayat çöktüğünde ise bundan en çok kadınlar etkilendi. Kaos, makine düzeni yerine vahşi mücadelenin şartlarını dayatıyor ve savaş hiç eksik edilmiyordu.
Ağır kış şartlarında kar küremeyi sürdürüyor belediye işçisi kadınlar caddelerde ve parklarda. Bana rehberlik eden Asya İlçenko ile Kiev’de dolaşıyoruz. Hayat şartları ağır, buhran üzerine buhran yaşayan bu ülkede.
Ukraynalı kadının yaygın profili elbette bıçkın muhayyilede ağırlık kazanan komşu kızı imgelerine karşılık gelmiyor. Ciddi, birikimli, işini hakkıyla yapmaya gayret eden birçok kadınla tanıştım üç günlük yolculuğum sırasında. Kamusal alanda çalışırken aileyi de ayakta tutma hatta aileye reis olma pratiğini ortaya koyan bir sorumluluk sergiliyorlar. Akla Dr. Jivago’nun Lara’sını getiriyor ifadeleri.
Yunus Emre Enstitüsü Kiev Müdürü Ender Korkmaz’la Ukraynalı kadınlarla ilgili dünyadaki ve Türkiye’de mevcut algıların gerçekdışılığı üzerine konuşmuştuk. Medya organları bu kadınları beden ve yüz güzellikleriyle öne çıkarırken bir tüketim maddesine dönüştürüyor. “Halbuki” diye anlatmıştı Korkmaz, “Ukraynalı kadın çilekeş, kıymet bilir ve ince ruhlu… İmkânsızlıkların şekillendirdiği yüzyıllar boyunca hep ailelerini var etmeye çalıştılar.
Devamı: http://www.gercekhayat.com.tr/yazarlar/kievde-lara-bakisiyla-karsilasmak/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.