Bu gelenek divan edebiyatımızdan günümüze kadar devam ediyor. Pek çok şair berceste mısra ve beyitleri bir güldestede topladı. Abdülhak Şinasi Hisar’ın “Aşk İmiş Her Ne Var Âlemde”, Vasfi Mahir Kocatürk’ün “Divan Şiirinde Meşhur Beyitler” ve İlhan Berk’in “Beyit Mısra Antolojisi” kitapları ilk akla gelenler. Edebiyat Ortamı gibi bazı yıllıklarda da bu gelenek devam etti.
Ayrıca, bazen iyi bir dizeye bir hikâye, deneme, günlük ve hatta söyleşide de rastlayabiliyoruz. Ece Ayhan, bu yüzden Sait Faik’in hikâyelerini “sıkı şiir” olarak tanımlamıştı. Ruşen Eşref’in söyleşileri de öyledir. Abdülhak Hamid Tarhan da “Bence hep şi’rdir bu meşcereler..” derken şiirin bambaşka yerlerde de boy verebileceğini bize hatırlatıyordu. Bu sebeple İzdiham, berceste geleneğine bir boyut daha katarak düz yazılardaki “dizeleri” de bu seçkiye eklemeye karar verdi.
Devamı: https://www.izdiham.com/dergiler-yasasin-ki-edebiyat-yasasin/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.