“Kreatif endüstri” kavramı, öncelikle bizi çatı bir kavram olan “Kültür Endüstrisi” kavramına götürüyor. Bu yazıda, 20. Yüzyıl başlarında Frankfurt Okulunda Theodor Adorno’nun kavramlaştırdığı bu söze önce art süremli bir şekilde bakmaya ve sonra günümüze dönüp ve ne gibi fırsatlar ve sorunlarla karşı karşıya olabileceğimizi değerlendirmeye çalışacağız.
1900’lü yılların başında, dünya peş peşe iki büyük savaş yaşamıştı. Savaşlardan büyüyerek çıkan, uzun vadede önü açılan güçlü ve galip Amerika’da kuşatıcı bir ideoloji olan kapitalizmin önünde duracak bir güç kalmamıştı. Denebilir ki, zaman kapitalizmin en hızlı metastaz yaptığı yıllardı. Tüketim kültürü, kitlelere, reklamlar aracılığıyla, hiç de gerekli ya da vazgeçilmez olamayan ihtiyaçları dayatıyor ve onlara sahip olmak isteyen insanın bütün emeğini, zekâsını, vicdanını, erdemlerini, iyiliğini… elinden alıyordu. Kapitalizmin en ağır silahı, insanların çalışma zamanları dışında kendilerine kalan, kendilerini inşa edebilecekleri bütün vakitlerini birer tüketici olarak geçirmeleri için en etkili yol, “kültür endüstrisi”ydi. Bu nedenle Adorno, Walt Disney’i, Amerika’nın en tehlikeli insanı olarak tanımlamıştır. Kültür endüstrisi bir çeşit gönüllü köleliğe neden oluyor, insanları aslında kendileri için daha önce hiç de değerli olmayan kültür ürünleriyle uyuşturuyor ve kapitalist ideolojiye uygun “vatandaş” yapıyordu. Nitekim kapitalizm, ilerleyen yıllarda özellikle Hollywood, popüler müzik ve moda üzerinden bütün dünyaya yayılma imkânı buldu. Etkilerinin hali hazırda da devam etmekte olduğunu söylemek sanırım yanlış olmaz.
Devamı: http://www.fikircografyasi.com/makale/kultur-endustrilerini-anlamak-ve-rekabetin-icinde-olmak
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.