Emir Kalkan Vefat Etti

Kayserinin yetiştirdiği Anadolu hikâyeciliğinin önemli ismi Emir KALKAN

Vefat etmiştir. Cenazesi 31 Temmuz 2015 Cuma günü Kayseri Cami-i Kebirden kaldırılacaktır. Kendisine Allah’tan rahmet sevenlerine ve edebiyat camiasına sabır diliyoruz.

Hayat Hikayesi

Yazar (Kayseri/Tomarza/Toklar Köyü, 31 Aralık 1948). 1955 yılında ailesi Kayseri’ye taşındı. Erciyes İlkokulu’nda başladığı ilköğrenimini 4. Sınıftan itibaren Mehmet Karamancı İlkokulu’nda tamamladı (1959). Ortaokul ve liseyi Kayseri Lisesi’nde okudu (1960–1966). Askerlik dönüşü Kayseri İl Sağlık Müdürlüğünde memur olarak göreve başladı ve buradan emekli oldu (1970–1999).

Edebî hayatına şiir ve halk edebiyatı üzerine araştırmaları ile başladı. Halk edebiyatının özellikle âşık tarzı üzerinde çalışmalar yaptı. Biyografik makaleleri ile de önemli eserlere imza attı. Verimli bir araştırma döneminden sonra Kayseri üzerine yazdığı deneme kitapları ile büyük ilgi uyandırdı. Denemelerinde yaşama tutunmaya çalışan sıradan insanları özel yapan anlatımıyla gerçeğe yeni bir biçim vermeyi başardı. Araştırmacı, denemeci ve hikâyeci olarak edebî bir yapı kurmak ve söz cevherine gerçek değerini kazandırmak için emek verdi.  Edebî hayatının zirvesini de hikâyeleri ile pekiştirdi.

Hikâyelerinde; modern dünyanın kirlettiği havayı, hızla değişen çağın belirsiz dönemlerini, modern hayatın insanı ele geçirişini, çağın ve toplumun gündemini, kişinin ve toplumun görünmeyen yanlarını, aşkı, dostluğu manevî değerler temelinde birleştirerek; duyuş, düşünüş ve ifade uyumu içinde anlatır. Kişilerinin cahil, sıradan, yanlışlıklar içinde olması veya asil, fedakâr, yaratıcı gibi özelliklere sahip olmasıyla değil; onların, insan gerçeğine sahip olmalarıyla anlam kazandıklarını ustaca yansıtır.

Eserlerindeki dil; Türkçenin edebî ve kültürel anlamda bütün zenginliklerine sahiptir. Kayseri ağzını ve yerel ağızları, yazı dilinin incelikleriyle kaynaştırır. Kelime hazinesi zengin, sağlam, etkili ve canlıdır. Benzetmeleri, mecazları, deyimleri sıkça kullanarak anlatımını güçlendirir. Kısa cümle yapıları, Türkçe’nin ana rengini koruyarak özgün iç tonlar sergiler ve anlatımı daha da etkili kılar. Kendine has özelliklerle kullandığı dili ve bulduğu yeni anlatım imkânı ile üslubu; şiirimsi, akıcı ve samimidir. Masal anlatıcılarının sıcak havası ile Dede Korkut’un kültürel birikimini yansıtma anlayışına, şahsi tecrübesinin ışığında sorgulayıcı ve eleştirel yaklaşımını da katar.

Bütün eserlerinde Anadolu’yu berrak bir kaynak olarak değerlendirir. Bir kısım çalışmalarını ve makalelerini “Erkan Kamil” imzasıyla yayımladı. Türk Dil Kurumu ve Türk Folklor Araştırmaları Kurumu adına alan çalışmaları yaptı. Türk Dünyası Araştırmaları, Türk Folklor Araştırmaları, Türk Edebiyatı ve Erciyes Dergisi başta olmak üzere çeşitli dergilerde yazdı.

İş Bankası’nın (1977) ve Sabah gazetesinin (1980)  açtığı hikâye yarışmalarında birincilik kazandı. Kayseri Gazeteciler Cemiyeti Araştırma Ödülü’ne (1986), Kanatsız Kuşlar Şehri kitabı ile Türkiye Yazarlar Birliği Ödülü’ne (2002) Aydınlar Ocağı Yılın En İyileri Ödülü’ne (2005) ve Türk Dünyasına Hizmet Ödülü’ne (2011) layık görüldü.

Eserleri

Araştırma: Kayseri Şairleri (1986),  Afşar Ağıtları (1987), Çağlar Boyunca Kayseri Şairleri (1988), 20.YY. Türk Halk Şairleri Antolojisi (1991), Kayseri Meşhurları (İrfan Birol ve Murat Yerlikhan ile birlikte, 2006).

Deneme: Kanatsız Kuşlar Şehri (2002), Hoşça Kal Şehir (2004).

Hikâye: Gül Ayinleri (2003),  Ha Bu Diyar (2007), Bu Taraf Anadolu (2008), Kayıp Yüzler  (2010), Türk Düğünü (2010), Yurttaş Sokak (2013).

NURKAL KUMSUZ

Kaynak: Kayseri Büyükşehir Belediyesi Kayseri Ansiklopedisi C. 2