Geçen hafta başlayan dizi yazımız sürüyor. CHP’de reformcular, parti ilkelerinin sıkılaştırılmasını önermişlerdi. Onlara göre; parti, ilkelerini ciddîye almadığından başına bunlar gelmişti! Altı ok, eskisi gibi yeniden formüle edilmeliydi.
Partinin sekizinci kurultayına sunulan reform önerisi, partinin başına gelenleri anlamaya çalışıyor ve bir anlamda özeleştiri yaparken, geleceğe ilişkin bir perspektif de belirlemeye gayret ediyordu. Altı oktan vazgeçilemezdi. İdealist bir parti olarak CHP, bir noktada yanılmış ve “prensipleri anlayış tarzı, onlara bağlılık derecesi düşünülmeksizin, siyasetle uğraşmak isteyen her inanıştaki vatandaşları kendi içinde toplamakla yolunu tutmuş ve buna göre de bir gelenek yaratmıştı.” Fakat bunun sonucunda; parti, “zihniyet ve inanış farkları gözetmeksizin türlü düşüncede vatandaşları bağrında toplamış olduğu için” ilkeleri bakımından sarsılmıştı.
Parti içinde farklı görüşler ve anlayışlar ortaya çıkmıştı. Sözün kısası, partinin ilkeleri herkese göre değişebilir nitelik kazanmıştı. Bir ideolojik kesinlik sağlanamamıştı. Bu sorun şöyle anlatılıyordu: “Partinin prensipleri, bütün safvetiyle benimsenip temsil edilemez ve gerçekleştirilemez bir hale gelmişti.” Böylece aslında güçlü olan ilkeler, anlamını yitirmiş ve zayıflamıştı. Toparlanmanın zamanıydı.
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/1950-secim-yenilgisinin-ardindan-chp-nasil-kurtulur/yazi-918594
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.