Ölüm bir haber olup gelip insanı bulunca hayatın temposu düşer, insan kelime dağarcığının aslında ne kadar az olduğunu fark etmiş olur.
İsteriz ki ölüm haber olmasın da uzak bir yerde hep bir realite olarak kalsın.
Ölüme verdiğimiz tepki ölen insanın yaşamla kurduğu ilişkiye göre değişir.
Hayatın içerisinde çok fazla görünür olan kişilerin ölümü nasıl ölürse ölsün bir kaza ya da bir afet gibi algılanmaya müsaittir.
‘Dünyaya ne güzel yakışıyordu şimdi ölmesini gerektirecek ne vardı?’ gibi cüretkâr bir soruyu sordurur adama.
Bazı insanlar ise bu dünyaya ait değilmiş gibi yaşarlar aramızda.
Çoğu zaman biz onların aramızda olduğunu bile fark etmeyiz.
Kendilerini öne çıkarmak için hiçbir atraksiyonda bulunmazlar.
Sadece varlıklarını değil, yokluklarını da anlayamazsınız bu kişilerin.
Yokken bile hemen yanımızda şuradaymışlar gibi bir duygu oluştururlar.
Ta ki ölüm haberlerini alıncaya dek.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.