Bu müdahale; Anadolu’nun bekâsı için, coğrafyaya yüz yıl sonra musallat olan yeni istilâ dalgasının savuşturulması için en güçlü bölgesel savunma, direniş ve hesaplaşmadır. Bu yüzden de bir Milli Mücadele, bir İstiklâl Savaşı, bir Çanakkale misyonudur.
Yüz yıl önce Kutu’l-Amâre’de ne oluyorsa bugün Fırat’ın Doğu’sunda o olmaktadır. Düşman aynıdır, savunma aynıdır, tehdidin ve işgalin niteliği aynıdır, cepheler aynıdır.
Bunu yapmazsak Türkiye olamayız
Çünkü Fırat’ın Doğu’suna müdahale; yüz yıl önce coğrafyanın her köşesinde neyi savunuyorsak onun savunmasıdır. Fırat Kalkanı ile başlayan, Afrin müdahalesi ile devam eden bu yol, coğrafyanın özgürleştirilmesine, yeni bir coğrafya inşa etmeye dönük en büyük idealdir.
Bu idealin, bu savunmanın öncülüğünü Türkiye yapmaktadır. Bu ülke, sadece kendisini değil, bütün coğrafyayı tarihsel derin bir akılla savunmaya çalışmaktadır. Bu ülke, Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra yeniden coğrafya dizayn edenlere karşı bize ait bir coğrafyanın inşa edilmesi için her şeyini ortaya koşmuş bir ülkedir.
Bunu yapmasaydı Türkiye olamazdı, Anadolu’yu kurtaramazdı. Bunu yapmasaydı, Anadolu tehdit altına girseydi coğrafyada hiçbir tuğla yerinde kalamazdı.
Bazı bölge ülkeleri bir ‘örgüt’ gibi Türkiye’nin karşısına sürülüyor
Çünkü artık tehdit bütün yönlerden gelmekte, istilâ Batılı ordular dışında yerel aktörler üzerinden de servis edilmektedir. PKK ve DEAŞ gibi terör örgütlerinin yanı sıra, bazı bölge ülkeleri de, birer “örgüt” misyonu yüklenerek, bu cepheye sürülmektedir.
Birleşik Arap Emirlikleri’nden (BAE) Veliaht Muhammed bin Zaid ile Suudi Veliaht Muhammed bin Selman, bu Batılı istilânın en önemli iki bölgesel aktörleridir. Bu İki ‘Veliaht’ın Türkiye’ye karşı üslendiği rol, PKK ve DEAŞ’ın üslendiği rolle aynıdır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.