Bu soruları bir kez daha soralım ve devam edelim.
Gezi’de marjinal çevrelerden oluşturulan “Çatı İttifak”a bu sefer yeni, farklı ve daha geniş siyasi çevremler mi dahil edilmek isteniyor? Yerel seçimler öncesi bir toplumsal huzursuzluk üzerinden ne tür “kestirmeden” iktidar değişimi hesapları yapılıyor?
Yeniden “çokuluslu müdahale” arayışı..
Birileri yeniden etnik ve mezhep kimliğini sokağa sürüp, bu sefer muhafazakârlık örtüsü altına gizlenen etnik milliyetçiliği hortlatıp, CHP ve marjinal çevrelerle aynı çatı altına sokup, AK Parti küskünlerinin bir kısmını yanlarına alıp yeni bir öfke mi inşa etmek istiyor?
Tam da Paris sokakları yanarken, tam da seçimler yaklaşırken, tam da S. Arabistan Veliaht’ı Muhammed bin Selman ve BAE’li Muhammed bin Zaid’in Türkiye düşmanlığı paraya çevrilirken, tam da FETÖ lojistiği yeni ittifaklar ararken yeni “çokuluslu müdahale” senaryosunun psikolojik atmosferini mi oluşturuyor?
Muhafazakâr “savrulma” ve yeni örgütlenmeler..
CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun Almanya ziyaretindeki ve orada yürüttüğü temaslardaki gizlilik, dönüşte yürüttüğü görüşmeler, Cumhur İttifakı’na karşı “operasyonel” müdahaleler, hiçbir zaman bir araya gelmesi muhtemel görünmeyen siyasi çevrelerin “ortak hedef”e karşı aynı mevzie girmesi, yeni muhafazakâr siyasi parti çalışmaları, bu çerçevede iş dünyasından medyaya, STK’lardan siyasete uzanan yeni örgütlenmeler..
Hiçbiri birbirinden bağımsız değil, hepsi aynı merkezin tek bir projesinin değişik aşamaları gibi. Fotoğraf aynen böyle.. Ama şahsen, bütün bunların içinde en çok muhafazakâr, “İslâmcı” çevrelerin kimlerle iş tuttuğu, ürettikleri yeni söylem ve büyük “savrulma” dikkatimi çekiyor. Çünkü bu “savrulma” daha iyi bir siyasi arayıştan çok, “Türkiye tasarımı” üzerine yoğunlaşıyor ve hiç de yerli bir görüntü vermiyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.