İçlerinden bir tanesini seçelim ve o menfaat olsun.
Menfaat her dili konuşur, türlü kılıklara girebilir. Nerede bir imkân birikmişse, onu orada görürüz. Hemen “içimizden biri” haline gelir. Şartlar değişmeye başlayınca, en önce uzaklaşandır o.
Menfaatin ilkesi ve insafı yoktur. Basitçe söylemek gerekirse, kazancına bakar. En ulvi kavramları bile sıçrama tahtası olarak kullanmaktan çekinmez.
Menfaat, hiçbir uyarıyı, nasihati üstüne almaz. Sürekli bir bahanesi, kendince haklı gerekçesi vardır. “Herkes böyle yapıyor” der. Hayır, herkes öyle yapmıyor.
Menfaatin terazisi bozuktur. Liyakat ve ehliyet sahibi olup olmadığına bakmaz. Geldiği veya ulaşmak istediği yer onun hakkı mıdır, düşünmez.
Menfaati hep başkasının adamı olarak görürüz. Her şey olur, sadece kendisi olamaz.
Menfaat, keskin dönüşler yapabilir. Akşam liberal, sabah muhafazakâr olabilir. Daima uçlardadır. Övgü ve yergide aşırıya kaçar. Sesi, en coşkulu hatiplerden bile daha gür çıkabilir.
Menfaatin gözleri keskindir. İşine yarayacak en küçük ayrıntıyı bile hemen görür. Bazen de gözünün önünde âlem yansa görmez.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.