Aklıma, Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun “Sırf yazmak ihtiyacıyla masa başına hazırlıksız oturduğunuz olur mu” sorusuna verdiği cevap geliyor. Kütüphaneme yürüyor ve kitabı buluyorum: “Gazeteye giderken kafamda hiçbir yazı konusu olmadığı halde, çıkarken bir yazı bırakmaya mecbur olmak hoşuma gidiyordu. Bazı kimseler bunu çok tuhaf bulurlar: İnsan içinden geldiği zaman yazmalı, çizmeli, derler. İçinden geldiği zaman ebem de yazar. Mesele, daha doğrusu işin meslek tarafı, hiç canın yazı yazmak istemediği gün oturup zorla yazabilmek.” (Edebiyatçılarımız Konuşuyor, Varlık Yayınları, 1976, sayfa 82)
Memleket meselelerine eğildiğimiz vakit, bizi, siyaset yapmakla suçlayanlar oluyor. Devamı şöyledir: Aynı kişiler, aradan belli bir süre geçtikten sonra, sizi, hadiselere kayıtsız kalmakla suçlarlar.
Bizim meselemiz zaten milletin ve memleketin ta kendisidir.
Geçenlerde, Faruk Kadri Timurtaş'ın Mehmed Akif ve Cemiyetimiz kitabını okudum. (Yağmur Yayınları, 1962) Timurtaş, Akif'in şairliğine değindikten sonra, sözünü şöyle sürdürüyor: “Gönülleri ona bağlayan hususlar, daha başka şeyler. Unutulmayan, unutulmayacak olan Akif, bizce; vatansever Akif, mümin Akif ve bunların hepsinin üstünde sarsılmaz bir karakter adamı olan Akif'tir.” (Sayfa 9)
Yeniden ve her gün şehit haberleri gelmeye başladı. Memleketimiz üzerinde türlü oyunlar oynanıyor. Hudut boylarımızın bir kısmı yangın yerine döndü. Millet hayatımız bir kez daha tehlikede, tehdit altında. Bütün bunlara kayıtsız kalmak mümkün müdür? Elbette değil. Kayıtsızlık, korkakların yahut başka bir hesabı olanların işidir. Bizler hesaptan değil, hasbîlikten yanayız.
Devamı için: http://www.yenisafak.com/yazarlar/ibrahim_tenekeci/tekerrur-eden-tarih-degil-gafletimizdir-2018422
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.