Batum bizim neyimiz olur diye sorsak cevabımız ne olur/olmalı sizce? Hani bir zamanlar bizim bir vilayetimiz olan ve bugün Gürcistan sınırları içinde yer alan Batum... Yaşanılan acıları belki lisan yetmeyecek dile getirmeye, gönüller dayanmayacak dinlemeye ancak tarih bu acı, zulüm ve gözyaşlarını görmüş, kaydetmiş.
Osmanlı döneminde birçok şeyhülislam ve âlim çıkaran, İslam ve ümmet adına münbit olan bu toprakların daha sonra ne hale döndüğünü görmek üzüntü verici. Batum, cumhuriyetin ilk yıllarında Müslümanların bir hayli yoğunlukta olduğu, ilk TBMM’ne beş tane mebus gönderecek kadar bizden bir şehir iken bugün maalesef bu durumunu kaybetmiştir. Daha da kötüsü yetişen neslin Hristiyanlaştırma politikasıyla yetiştirilmesi, ayrıca Müslümanlara karşı “ötekileştirme ve saldırı” politikası yürütülmesidir.
Bunun en son örneği sizlerin de hatırlayacağı üzere Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez’in Batum’a yapacağı ziyaret öncesinde yaşanmıştı. Hristiyanlar bu ziyaret öncesinde Kur’an kursunun kapısına kesilmiş domuz kafası asarak, Türkiye Diyanet reisinin ziyaretine böyle tepki göstermişlerdi.
Batum'un 93 harbinden sonra Osmanlı toprakları dışında kaldığı ve Rusların uyguladığı menfur uygulamalar neticesinde birçok insanın göç etmek zorunda kaldığı, göç eden insanların ise Karadeniz başta olmak üzere Anadolu’nun birçok bölgesine dağıldığı bilinmektedir. Bu zulümler neticesinde kutsal topraklara giden Batumlu insanların da olduğunu tarih kaydetmektedir. Batum’dan göçe zorlananlardan kutsal topraklara hicret eden insanların özellikle Batum ve çevresinin âlimleri olduğu anlaşılmaktadır. Bu kimseler gittikleri mukaddes beldelerde birçok eser kaleme almış ve eserlerindeki “el-Batûmî” nispetleri bize birçok şeyin ipuçlarını vermiştir. Bu şekilde olan birçok âlim olasına rağmen biz bu yazımızda bu âlimlerden sadece birini anlatacağız.
Nakşibendiye’nin usul ve ıstılahları açıklanıyor
Medine’ye hicret eden Batumlu âlimlerden biri deHülâsatu’t-tasavvuf isimli risalenin müellifiMuhammed Fevzî bin Muhammed Şerîf el-Batûmî’dir. Risale, isminden de anlaşıldığı gibi bir hülasa yani özettir. Hacmi küçük olan bu risale, içerik olarak ise çok zengin bir muhtevaya sahiptir. Müellif, risalenin başında, bazı dostlarının (yüksek bir ihtimalle müridlerinin) kendisinden tasavvuf hakkında özet bir risale yazmalarını istediğini, kendisinin de istihare yaptıktan sonra onlara cevap verdiğini, Allah’tan da yardım dileyerek bu risaleyi kaleme aldığını belirtmektedir. Risalede özellikle Nakşibendiye’nin usul ve ıstılahlarının açıklanması müellifin bir Nakşi şeyhi olduğunu akla getirmektedir.
Risale 19 bab ve bir hatimeden oluşmaktadır. Aslında hatime müellifin oğluna nasihatini içermektedir. Muhammed Fevzî Efendi, tasavvufun lügat ve ıstılah manalarıyla başlayıp, tarikatın usul ve şartlarını, nefis ve nefsin çeşitlerini, mürşid-i kâmilin lüzumunu, Nakşibendi’ye tarikatının esaslarını, hatm-i Hacegan’ın usullerini, rabıtanın beyanı ve tarikatın mertebelerinin beyanı gibi birçok meseleyi kolay ve hoş bir üslupla ele almaktadır. Bâtınî yorumların da bulunduğu risalede ayetler ve hadisler delil olarak kullanılmış, ayrıca birçok âlim ve eserden de nakillerde bulunulmuştur.
Devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/23011/islam-ve-ummet-adina-munbit-bir-sehir-idi-batum.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.