Kar’ın Yağmur’la Valsi

İnsana, hayatındaki ‘yol ayrımı’nda sorulabilecek en temel sorulardan birisi şu olabilir belki: Yağmurdan yana mısınız, kardan mı?

Yağmurla kar, siyahla beyaz gibidirler; hem zıttı birbirinin, hem kardeşi. Hem rakibi hem biri olmadan diğeri olamayanı, yapamayanı. Birbirlerinin mütemmimi; yani tamamlayanı, yani bütünleyeni. ‘Her olgu zıddıyla kâimdir’ hükmünün tipik örneği adeta.

Her ikisi de kuyumcu terazisinde tartılmayı hak edecek kadar zarif, naif, rakik iki kavramımız, iki simgemiz, iki imgemiz.

Gönül terazimizin kefesine koyalım kar ve yağmuru; neler söyleyecek, gözleyecek, sözleyecek terazimizin dili.

Kulak kesilelim ona:

Kar lirizmdir, yağmur romantizm.

Kar huzurun adıdır, yağmur hüzünlerin; kar umuttur, yağmur melankoli.

Kar tepedir, yağmur ova. Kar zirvedir, yağmur çukur.

Kar Allah’tandır, Allah’ladır, Allah’cadır; yağmur ‘Arap kızı’dır, ‘camdan bakan’dır, ‘camdan bakılan’dır.

Kar şarkıdır, yağmur türkü. Kar bestedir, yağmur nakarat.

Kar fedakarlıktır, yağmur alışkanlık.

Kar aşktır, yağmur sevgi. Kar özlemdir, yağmur yan yana yürüme.

Kar cihadı gerektirir, yağmur gayreti.

Kar sultandır, kraldır, reistir, yağmur ‘kösem sultan’ veya ‘hürrem’; kar prenstir, yağmur prenses; kar mösyö’dür, yağmur ‘madam.’

Kar göze, kalbe ve gönle hitap eder, yağmur duyguya.

Kar vaciptir, yağmur mendup, kar nadidedir, yağmur nafile.

Kar özlenendir, yağmur kaçılan.

Biri ‘kardan adam’dır, eğlencedir, sevinçtir, ikincisi sel, tayfun, bora.

Birincisi ‘bir’ gelir, ‘pir’ gelir. İkincisi ‘sık sık’ gelir, kaçırtır.

Biri özletir, diğeri baktırır ve bıktırır.

Kar ‘azdır’, yağmur ‘çok’; kar uzaktır, yağmur yakın.

Kar ‘bize’ hastır, yağmur ‘herkesin.’ Kar ‘özel’dir, yağmur ‘anonim.’

Kar ‘başkent’tir, yağmur ‘herkent’.

Kar uçaktır, yağmur tren.

Kar temizler bütün karaları, yaraları, kirleri; yağmur kirletir daha akları, pakları, beyazları.

Kar berekettir yeryüzüne, yağmur ihtiyaç.

İkisi de Allah’tandır; ikisi de Yaradan’dan ‘rahmettir âlemlere’; amenna! İkisi de olmadan olmaz elbette. Karın ‘sadra şifa’, yağmurun da ‘rahmet’ olduğunu unutmadan…

Uzun lafın kısası, özeti, Türkçesi şudur:

Kar özgürlüktür, yağmur tutsaklık!..

Kar özgürlüğün diğer adıdır kısaca. Özgürlüğün yağmurla valsi; solo olanından hem de.