Çocukları bitiş çizgisine önce gelsin diye bin türlü şaklabanlık yapmışlar.
İş iyice çığırından çıktı. Aslına bakarsanız her dâim çığırından çıkıktı da medyatik değildi. Kadın milletinin haklarını yerden göğe kadar savunurum ama, çılgın yarışlarına tahammül edemem. Bu fakire, bilseniz hemcinslerinin ne çılgın yarışlarına şâhit olmuştur. En marjinal olanını sizinle paylaşayım.
Bir keresinde, 2-3 hanımın hastalıkla ilgili sohbetini dinledim. Her birisi, diğerine göre daha ilginç olan tarafını anlattı. Doktorlarını bile yarıştırdılar. Nihâyet birisi, hastalığının tehlikeli olduğunu söyledi. Diğeri, kendisininkinin daha tehlikeli olduğunu… Bir başkası ölümcül olduğunu... Seninkiydi benimkiydi derken birisi iyice şuurunu kaybetti ve sesini yükseltti: “Bana bakın! En tehlikeli benim hastalığım. Kapı gibi raporum var.”
Bir başka örnek daha vereyim. Henüz yeni evli olan bir kadın biliyorum. Akrabası çocuğunu kreşe yolladığında “Acaba ben hangisine yollasam?” diye kara kara düşünmeye başlamıştı. Bu hanımın iki çocuğu da tam bir yarış atı oldu ama, evlerine gelen misâfirlere hoş geldiniz demeyi bilmiyorlar.
İşte kadınlar böyledir. Yarışmaya görsünler, ne için yarıştıklarını unutur; sadece gâlip olmak isterler. Çoluğunu çocuğunu bozuk para gibi harcarlar. Bir sürü lüzûmsuz harcama yaparken eşlerine acımazlar.
Elbette her kadın böyle olmadığı gibi her erkek de ağır âbi değil. Onlar arasındaki yarış daha farklı. Erkekler, oturdukları salon takımını veya günlerdeki ikrâm çeşidini yarıştırmazlar ama, onların da ibret-i âlem yarışları var. Meselâ, araba markası.
Ama insaf! Daha yaşına gelmemiş bebeklerden ne istiyorsunuz.
Devamı için: http://www.gazetevahdet.com/anne-sutu-bahane-yarisma-sahane-3782yy.htm
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.