Herkese mâl olmuş İslami şahsiyetlerden, eserlerden, mekanlardan… bolca bahsediyoruz. Diğer Müslüman topluluklarla veya Ortadoğu’daki, Balkanlar’daki, Kafkaslar’daki… kardeş halklarımızla beraber sahip olduğumuz ortak değerlere, ortak kültüre vurgu yapıyoruz, yapmaya çalışıyoruz. Bilhassa son yıllardaki bir eğilim olarak da çevremizdeki gençlerle köprüler kuruyor, ortak kültürümüzü tekrar el ele canlandırmak umuduyla –bilgi çağının nimetleriyle de pek tabii- birbirimize yakınlaşmaya çalışıyoruz. Şüphesiz ki bunların hepsi birbirinden kıymetli çabalar. Ve bu çabalar belki hayat verecek “bizim medeniyetimize” dair iddiamızı ortaya koymaya. Belki bu çabalar bitirecek ayrılığını aynı evden ayrı yerlere savrulmaya mecbur bırakılmış zihinlerin. Belki…
Bütün bu romantik fakat coşkulu cümleler, büyük resmini (ya da sadece umut dolu bir temenniyi) oluşturuyor Ortadoğu başta olmak üzere etrafımızla kurmaya başladığımız iletişimin. Tekrar birbirimizi tanıyoruz ve elbette bu tanışmayı bir umuda bağlayacağız. Onlarca yıldır birbirine yabancı kalmış ama aynı kadim kültürden gelmenin tanışlığına hâlâ sahip olanların tekrar buluşmaya çalışması coşkulu bir şey sonuçta. Özellikle de söz konusu gençler olunca…
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18391/ortadogu-gencliginin-fenomeni-b-youssef.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.