Bozulmamış bir düzen, çıkarsız bir hayat keşfedilince alıp onu müzeye koyası geliyor insanın. Çünkü dünyanın düzeni bozuldu, onu da insanlar bozdu. Sonra nerede doğal olan bir şey varsa parmakla gösterir oldu.
Eskiden “zenginler”şehrilerin ortasında son model arabaları ile güzel evlerde yaşardı, yedikleri, içtikleri hep marketlerden paketlenmiş gıdalar olurdu. En basiti çocukken en çok güldüğümüz şey Avrupa’da marketlerde karpuzun dilim dilim satılıyor olmasıydı. Elmaları da öyle kilo ile almıyor tek tek satın alıyorlardı. Vay be, zenginlik herhalde böyle bir şeydi. Onlar, normal olarak herkes gibi pazardan, bahçeden kurtlu, çürümüş meyveleri yiyecek değillerdi ya.
Balı da herhangi bir kavanozdan mı yiyecekler, elbette ki hayır, eczaneden alınan bal çok daha farklı ve yararlıydı. Bütün bunlar sanki çok iyi şeylermiş gibi gösterildi. Oysaki bugün durum çok farklı, “organik” olan her şey pahabiçilemez. Meyvelerin kurtlusunu tercih edin diyorlar. Köylerden alış veriş yapmak şimdi zengin işi, “vintage” arabası olanların havası bir başka. Şehre uzak bir yerde bir köy evi hayal edenler öyle çok ki, balı da mümkünse dağlık yerlerden satın alıyorlar. Karpuza ne mi oldu, artık herkes dilim dilim satın alır oldu. Mesele “organik” değil, karpuzdaki mesele gayet “sosyolojik”. Artık bir karpuzu yiyecek kalabalık aileler kalmadı.
Velhasılı yaşlı bir kadının doğayı da düşünürek tek başına yaşam mücadelesi vermesi Kuzey Makedonya’da sinamaya taşındı. Bir belgesel filmi olan “Honeyland” yani Bal Ülkesi dili Türçe ve iki dalda Oscar adayı oldu hem de. Belgeselin başkahramanı Yörük bir Türk kadını Hatice Muratova, son günlerde Kuzey Makedonya’da hergün ismi konuşulan kadın oldu. Onunla resim çekilmek isteyen herkes ardısıra Bekirli köyüne koşuyor.
Devamı: http://www.gercekhayat.com.tr/yazarlar/bekirli-koyunden-hollywooda-yolculuk/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.