Her ani gelen ölüm haberinde yaşarız. Birden hatıralarınız canlanır, maziyi yad edersiniz. Telefonda taziyeleştik. Sonra da düşündüm. Ölüm böyle bir şey galiba. Ansızın geliveren haber, apansız iniveren kader. Ne bir an fazla ne de eksik. Gerisi kabullenme çabamız ve züğürt tesellimizdir. Etmeseniz ne olur? Takdir-i İlahi! O uygun görmüş, vade dolmuş, yanına alıvermiş. Duadan başka elinizden bir şey gelmez.
Türkiye’nin en iyi bürokratlarından, ilim adamı, tarihçi, Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı Prof. Dr. Ahmet Haluk Dursun’un bir trafik kazasında ani vefatı, özellikle kültür sanat çevrelerini çok sarstı. Ahlat’ta yaptığı son konuşmasını dinledim. Malazgirt Zaferi’ne de Çanakkale ve Milli Mücadele gibi sahip çıkacaklarını, çocuklarımızın ve gençlerimizin bu millî tarih ve ecdat şuuruyla yetiştirileceğini anlatıyordu. Muş’taki tarihî toplantıya katılmış, Malazgirt’e gitmiş, Ahlat’a gelmişti. Ahlat’tan Erciş’e geçerken müessif kaza oldu. Sevenlerinin arasından süzülüp onu en çok sevenin, Rabb’inin yanına gitti.
Yazılarından tanımıştım ilkin. Sonra İstanbul’a gelince tanıştık. Kültür mahfillerinin aranan ve gözlenen simasıydı. Yıllar önce Üsküdar Belediyesi’nin düzenlediği “Boğaz Gezisi”nin mihmandarıydı. Sahile yakın seyreden gemide bulunan bütün tarihseverler gibi kendisini merak ve heyecanla dinlemiştim. Her önünden geçtiğimiz yalıyı tanıtıyor, tarihinden bahsediyor, sahiplerinden ve geçirdiği merhalelerden söz ediyordu. Canlı tarih gibiydi, müktesebatı ise çoktu. Elbette bu kadar çok bilgi, derin araştırmaların, uzun incelemelerin sonunda elde edilebiliyordu. Kendisini çok iyi yetiştirmiş, genç yaşta bir kültür tarihçisi olarak mühim eserler vermiş, Topkapı Sarayı ve Ayasofya kendisine teslim edilmişti.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/mehmet-nuri-yardim/haluk-dursun/haber-214516
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.