BİZİM medeniyetimizde şehir kutsaldır, azizdir. İnsanların bulunduğu, barındığı, yerleştiği mukaddes beldelerdir. Bu yüzden ‘Medine’ kelimesi şehir demektir ve kelimenin kökü ‘medeniyet’ten gelmektedir. Biz şehre medeniyetin simgesi gözüyle bakmışız. Şehirlere özge sevdamız bundandır. Şehirler için ne güzel türküler yakılmış biliriz. Ne hikmet yüklü menkıbeler anlatılagelmiş duyarız. Ne esrarengiz hikâyeler yakıştırılmıştır tanığız. Edebiyatımızdan şehirleri çıkarırsanız çok eksilir, kavruk kalır. Âdeta edebiyat, ruhsuz bir bedene yani cesede döner. Kadim şiirimizde ‘ol şar’a varmak’ bir bakıma vuslata ermektir, özlenene ulaşmaktır. Yahya Kemal’in Üsküp dâüssılası ne güzeldir. Ya Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Beş Şehir’i... Özkan YalçınYedinci Şehir’den bahsederken Amasya’nın iç güzelliklerini bize fısıldamıyor mu?
Şehir ve Kültür
Mitat Enç, Uzun Çarşının Uluları’nda Gaziantep’i görmeyenlere bile sevdirir, hatta özletir. Ülkemizde şehir irfanını yaşatan bir dergi yayımlanıyor yıllardır. Adı Şehir ve Kültür. Âdeta bütün hayatını bu dergiye hasreden Mehmet Kâmil Berse, şehre dair söyleyecek sözü olanların kalemlerini harekete geçiriyor ve onların kıymetli yazılarını bu mecmuada neşrediyor. Kendisi de İstanbul’a dâir yazıyor. Doğma büyüme Fatihlidir. Bu mensubiyet, kutluca yüreğindedir.
İstanbul’u kimler neler yazmadı ki? Süheyl Ünver’den Reşat Ekrem Koçu’ya, Abdülhak Şinasi Hisar’dan Ziya Osman Saba’ya... Bir çok tarihçi, kültür adamı, sanatkâr, şair ve yazar İstanbul sevdasını harflere aktardı, nakışlara yansıttı ve bu kutlu, müjdelenmiş şehre medhiyeler düzdü.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/mehmet-nuri-yardim/sehirlerimiz/haber-193334
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.