ACEMİ KALEMLER DERGİSİ 5. SAYISIYLA SANATA “SAYGILI OKURU” BEKLİYOR.

Önceki sayısında halihazırda insana çağırmış olan Acemi Kalemler dergisi, Şubat sayısında, "Sanata Saygı" vurgusuyla okurunun karşısına çıkıyor. Sanatın, insanı her bakımdan güdükleştiren ve ilkelleştiren güncel dünyada bile engellenemez bir umut ışığı olduğunu, önündeki her engeli aşabileceğini ve insanlığa bu zamana kadar kazandırdığı güzellikleri -belki daha fazlasını- bundan sonra da sunmaya devam edeceğini müjdeliyor. Yeter ki kişi o cevherin kendisi yerine dışındaki ademoğlu kabuğuyla oyalanmasın.

Ve sanatın bahsettiğimiz bu aydınlatıcı ışığının Türkçe üzerinden genele yayılabilmesi için düşünülmüş "21 Ağustos Dünya Yazı Günü", dergimiz genel yayın yönetmeni Selim Tunçbilek imzasıyla karşımıza çıkıyor. Her yaprağı en az bir özel gün içeren takvimlerimizde, yaşantımıza ve ruh dünyamıza etkisi tartışılmaz yazma eyleminin ismen yer almıyor oluşu aslında şaşırtıcı olan. Hem edebiyatın genele yayılmasına, hem de ana akım edebiyatla çok içli dışlı olmayan insanların bile yılda bir gün eline kalem kağıt alarak yazarları/şairleri anlayabilmesine yardımcı olacak bu gün, evrensel nitelik de kazandığında Türkçenin evrensel niteliğini de bir kez daha ortaya koyacaktır. Buna inanıyoruz.

Orta sayfa sohbetinde bu sayımızda, Özgün Edebiyat Şiir Ödülü sahibi, "Rüzgâr Kalsın" kitabının şairi Yüksel Akçayır'ı konuk ettik. "Kendini sigaya çekmeyenin başkalarını didiklemeye ne hakkı olabilir" diyor. Kapağımızda da Selim Tunçbilek'in, kendisine ithaf ettiği "Hayat Dolu Esinti" şiiri var. Şiir, "Rüzgâr kalsın"la başlıyor ve bitiyor. Hayata, sanata ve edebiyata dair…

Mustafa Yılmaz, "Soruların Kısa Tarihi ve Boz Ayıyla Birlikte Yaşam Rehberi" denemesiyle, meseleyi Sokrates'ten başlatıp kanlı canlı bir boz ayıyla bitirerek üstü örtülen soruları kurcalıyor. Zehra Meral Konşuk İvecan ise "Fotoğrafların Değerini Çalan Kim" başlıklı denemesiyle yine günlük hayatın göze çarpmayan bir kesitini olabildiğince yakınlaştırıp, olağanlaştırılan yaşama biçimimizin çarpıklığından ve yapaylığından dem vuruyor. Kurtuluş Çelebi, "Bir Yaşama Biçimi Tiyatro" başlığı altında, taşradaki tiyatrocunun bir gününün gerçekliğini ve göğüslediği zorlukları yazıyor. Ayyüce İnce, "Kelebek Misali" diyerek, bir rüyadan ve rüyanın kendi gerçekliğinden yola çıkarak yaşanılan bir aydınlanmayı anlatıyor. Sonay Karasu, bu sayıda "Tanıdık Yabancılarım" şiiriyle yer alıyor. Yabancılık ve ait olamama temasını, geçmişten sürüklediği kuvvetli imgelerle kuvvetlendiren şair, "Biz bir odada yedi kişiyiz / Hiç yabancı olmadık" diyor. Melike Çelik, yerel bir temaya sahip "Toruk"hikâyesiyle, kaderinin karasını kara dumanla ağartmaya çalışanlardan bir insanın -belki iki insanın- yaşadıklarını fazla tafsilata girmeden çarpıcı bir şekilde anlatıyor. Fatma Dağlı, "Hayal" hikâyesinde, bekleyişi, uzun bir bekleyişi ve yeniden başlayışı, esrik bir hayatı, zamanda sıçramalarla anlatıyor. Zehra Akkaya, "Sevgi Günlükleri" hikâyesinde, kırıklıkları olan bir insanın iç sesine kulak kabartıyor ve kendi hayatını başkalarının hayatı üzerinden okuyan birisiyle karşılaşıyoruz. Aramıza yeni katılan Gazi Göçmen, "A'mâk-ı Hayal'e Analitik Psikoloji Açısından Bakış" yazısında, Filibeli Ahmet Hilmi'nin hakkı teslim edilememiş eserini Jung penceresinden yeniden ele alıyor ve son sözü Yunus Emre ile bağlıyor. Arka kapağımızda bu sayıda iki şiirimiz var. Mustafa Yılmaz, "Akşamüstü"şiirinde insanın serüvenini destansı, tunç sesiyle başlayan şiddetli bir hava ile güncel şiire yansıtıyor ve "ölümü çaldım cennetten / öldürmek için" diyor. Selçuk Şamil, "Bir Tutam Renk" şiirinde zamanı yavaşlatıyor ve kuvvetli görüntülerle hasretin, umudun, merhametin yeniden resmini çiziyor, "Toprak; karanlık ve sığ, / Yalnızlık tutunur saçlara" diyor.

Her sayısında Acemi Kalemler Dergisi; yapay bir hayatın edebiyatını değil Anadolu toprağına sinmiş sahih bir hayatı getiriyor benliğimize, belleğimize.