BAŞÖRTÜSÜ RÛHU

28 Şubat zulmünü bütün şiddetiyle iliklerimde yaşadım. İşten atılanlardan biri de bendim. O günlerde tesettürü sebebiyle okullardan atılan kardeşlerimizi görüyor, hiçbir şey yapamamanın acısıyla kıvranıyordum.

Aşağıdaki şiiri o zulüm devrinde karalamıştım.

BAŞÖRTÜSÜ RÛHU

Bir rûh cisimleşmiş, lif lif örülmüş
Bir tarih yüklenmiş dört köşeli bez.
Hasreti çekilmiş, düşü görülmüş
Türküler yakılmış gelsin diye tez.
                Serçenin bir dağı taşıması zor,
                Bir kuş sonsuzluğa kanat çırpıyor.

Sen ruhsun, gâfile cisim gelse de
Niçin düşman olmuş sana düşman, sez!
Bağrını avcının oku delse de
Şefkat kanadınla tüm âlemi gez.
                 Niçin bütün oklar sana dönmüş, sor,
                 Bir kuş sonsuzluğa kanat çırpıyor.

Garipler, mazlumlar kokuna muhtaç
Zâlimler bu yüzden dolu kin-garez.
Sen gayrıya korku, mü’mineye taç
Çatlasın üç buçuk îmânı melez.
                Bu bez zâlim için sanki anafor,
                Bir kuş sonsuzluğa kanat çırpıyor.

Peygamber mirası demişler sana
Nasıl el uzatır dört şaşkın çömez?
Bu mukaddes yolda dönme arkana
Sabret ve sabrınla saldıranı ez.
                Sabır yüreklerde alevlenen kor,
                Bir kuş sonsuzluğa kanat çırpıyor.

Dizimin altında pörsüdü kaç post
Kendimi duâda unuttum kaç kez.
Ey yaraya merhem, ey vefalı dost
Tez yetiş dost dostu böyle bekletmez!...
                Açacak çiçekler yemyeşil, mosmor.
                Bir kuş sonsuzluğa kanat çırpıyor…