Çocuk verdiği sözde durdu. Yaz geldi bilgisayar açılacak. Çocuk heyecanlı, biz verilmiş sözün tutulmasından mutluyuz. Maalesef bilgisayar açılmadı.
İnsan bilmeyince paniklemesi de çok oluyor. Evde hasta var gibi telaşlandık. Çocuk uğraşmaya başladı. Biz yolda kalmışların otobüs tamirini beklemesi gibi heyecanlıyız. Epeyce bir uğraştan sonra oğlum kan ter içinde maalesef babacığım dedi çalışmıyor...
Her işin bir doktoru olur da bilgisayarın olmaz mı? Aradık bulduk. Çok uzakta değilmiş. Gurbete giderken yorganını sırtlayıp yola düşenler gibi bilgisayarı yüklendik. Yola düştük.
Bilgisayar tamircisi baktı. Bu arada ben merakıma engel olamayıp sordum. Bilgisayar tamircisine de “usta” diyebilecek miyiz? Yoksa onun da başka bir adı mı var? Bilgisayar dünyasından her şeyin adı pek afilli pek alengirli malumunuz.
Tamirci çocuk “usta” derseniz şeref duyarım bu işte “usta” olmuşsak ne mutlu bize dedi. Çocuğun böyle ağır tonajlı laf etmesine pek şaştım. Bizim bildiğimiz bilgisayar dahileri tombul, saçı sakalı karışık, kalın gözlüklü ve asosyal tipler olurdu. Ama bu çocuk pek temiz, konuşması hali insanda emniyet hissi uyandıran kalem efendisi gibi bir şeydi...
Bizim bilgisayar onulmaz dertlere düşmüş. Biz tamir ettirip eve gitmek derdindeyken bilgisayarın işi uzadı. Parça gelecek. Garantisi dolmamışsa firma ödeyecek yoksa cebimize davranacağız. Firma ile görüşüldü. Firmanın cevabı pek akıllı geldi bana. “Eğer çocuk bilgisayarı açmış ve müdahale etmiş ise garantisi geçerli değildir. Yoksa biz gerekli işlemi yaparız”
Meğer oğlumuzun bilgisayarı açması hiç de iyi değilmiş. Garantisi bozulabiliyormuş. Oğlumla göz göze geldik anladım ki oğlum açmaması gereken yerleri açmıştı. Mecburen garanti dışına çıktık. Ve epeyce bir paraya yeni parçaları sipariş ettik.
Devamı: https://www.star.com.tr/yazar/bilgisayarimiz-eve-gelemiyor-yazi-1475825/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.