“Ferruh Bozbeyli’nin Demokratik Parti macerası hitam buldu. Son kongresinde partinin feshine, mallarının da Kızılay’a devrine karar verildi. Bozbeyli siyasi hayatının sona erdiğini bildiren acıklı bir beyanatı müteakip delegelere veda etti. Münakaşalar, kavgalar oldu! Vah vah... Yazık...Yaktın bizi... gibi feryatlar duyuldu.”
M.Şevket Eygi merhum böyle başlamış Büyük Gazate’sinde Bozbeyli’yi anlatmaya. Kolay değildi elbette, Anadolu’nun orta sınıf esnaf ve tüccarlarının birikimlerini eski Demokrat Parti’yi diriltmek yalanıyla figüratif bir partide toplayıp yok etmenin kapanışını yapmak... Bozbeyli bunu başarmıştı.
Halbuki, onu, başka başarılarda görmek isteyenler vardı. Mesela aynı yazısında “Sayın Ferruh bey, itidalli ve uzak görüşlü olabilseydi şu anda Cumhurbaşkanı adayıydı, belki de seçilmişti bile...” diyen M. Şevket Eygi merhum gibi, mesela Samiha Ayverdi’ye “Size istikbalde Cumhurbaşkanı olarak selamlayacağınız bir genç getirdim” takdimini yapan Cağaloğlu’ndaki bir kitabevinin sahibi Garbis Efendi gibi...
Garbis Efendiye o gün eski yazı bilmediğini söylediğinde, “Öğrenmek yasak mı” sorusuna da “Hayır, yasak değil” cevabını veren Bozbeyli, Meclis Başkanı seçildiğinde, İnönü sevincini paylaşmıştır gazetecilerle: “Artık harf inkılabı yerine oturdu. Başbakan Demirel ve Meclis Başkanı eski yazı bilmemektedirler.”
“Hayır, yasak değil” cevabını veren Bozbeyli 1973 seçimlerine hazırlanırken, MTTB’de Edebiyat Fakültesi talebelerine açtığımız Osmanlıca kursu, başka fakülteliler girmesinler denilerek her gün denetleniyordu.
Ve hatta eski başkanlardan biri, sonraları o da haleflerinden olmuştur. Bozbeyli’nin, etrafını saran gençliğe, “Bozbeyli varken, Süleyman Arif Emre’ye mi oy vereceğiz” propagandasını, itiraz etsek de, seslendirmişti.
Merhum Eygi ağabey üzüntülerini de aksettirmiş yazısına.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/3016689/necati-tuncer/olu-insanlarin-canli-anlatimlari
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.