Bugün dünyanın aşmak veya gidermek zorunda olduğu en büyük sosyal, siyasal meselelerin başında, ABD veya onu kullanan güçlerin, savaş ve terör gibi yıkım ve kıyıma dayalı en vahşi aygıtları da kullanarak tehdit ve şantajla insanların iradesini rehin alıp vesayet düzeni kurma girişimi gelmektedir.
Daha çok ikinci dünya savaşı sonrasında yoğunlaşan yüz yıllık ülkeleri işgal ve sömürü hareketi en çirkin, kaba yöntemlerle alenileşmiştir. Vietnam’dan başlayan kıyım, İngiltere sömürgesindeki ülkelerin el değiştirmesiyle sürdü. Asıl niyeti gizlemekten başka bir amacı olmayan ‘insan hakları ve özgürlükler’ söylemi ile iç savaşlar çıkartıldı, darbeler yapıldı. Hiçbir insanî ahlakî, hukukî ilkeye dayanmayan saldırılar, başta Latin Amerika ülkelerinde olmak üzere darbeler tezgâhladı. Sözde demokrat ABD, şeytanı yaya bırakacak istihbarat hamleleri ve kışkırtmaları yanında işbirlikçilerinin yardımıyla güdümüne aldığı ülkelerde en acımasız diktatörlükler kurdu. Ülkemizde binlerce gencimizin hayatına, insanımızın yoksulluk ve sefaletine mal olan bir dizi darbenin arkasındaki ana sebep de buydu. En son Afganistan’da, Irak’ta, Suriye’de, Mısır’da, Libya’da, Somali’de, Sudan’da, Katar’da yapılan, yapılmak istenen de budur. Bütün bu vesayete dayalı işgal veya işgale dayalı vesayet düzeni kurulurken, kısmen de olsa siyasi gerekçeler üretiliyordu. Haksızdılar, ama biçimlendirilen algıların onları haklı çıkaracakları enformasyon üretiliyordu. Oysa şimdi siyasetin sonuna gelindi; Venezuela’da yapılmak istenen darbeyle birlikte artık siyasi bir dil veya tutuma ihtiyaç duymayan bir tarz deneniyor.
ABD, Ulusal Meclis Başkanı Juan Guaido’yu Venezuela’nın devlet başkanı olarak tanıdığını, ardından bu ülkenin ABD’deki mal varlıklarının bu kişinin kullanımına verildiğini ilan etti. İngiltere durur mu? O da İngiltere’de Venezuela’nın altınlarına el koyduğunu açıkladı. İnsanın aklı almıyor. Devletlerarası ilişkiler rayından o kadar çıktı, sorumsuzluk, hukuksuzluk o kadar cesaret buldu ki, bu yapının ne kadar süreceği veya nereye nasıl toslayacağı merak edilmeyecek gibi değil.
Beğenirsiniz beğenmezsiniz, Venezuela’nın seçilmiş başkanı Nicolas Maduro’dur. Maduro’nun siyasetini, programını eleştirebilir hatta Guaido’nun başkan olmasını savunabilir, seçimde ona destek de verebilirsiniz. Ancak kendi keyfinizce bir ülkenin başkanını, başbakanını, yani yönetimini değiştiremezsiniz. Yoksa demokrasinin geldiği son aşamadaki ölçü, yönetimlerin ABD’nin keyfine uygunluğu mudur? Bu durum hukukî değil demek bile gereksiz. Tuhaf ötesi bir durum. Tam manasıyla saçmalık ve rezalet. Saçmalık ve rezalet, ABD’nin siyasi, ahlakî seviyesini, mesuliyet alanı içinde işlemeyen aklını, karışık, karanlık ruhunu ifade ediyor. Esasen ABD bu asla kabul edilemez dayatmacı zorbalıkla bütün dünyada izlediği siyasetin şuuraltını ele veriyor. Yani halkların ne istediği, ne istemediği önemli değil, ben ne diyorsam öyle olacak diyor. O, herkesin yönetimine müdahale etmeyi kendisine bir hak da değil adeta görev telakki ediyor.
Devamı: http://www.enpolitik.com/kose-yazisi/2799/abdnin-suursuz-olcusuz-ilkesiz-siyaseti.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.