Birkaç ay önce mirac hakkında araştırmaya koyuldum. Miraçnamelere, manzum miraciyelere, miraciye bestesine, minyatürlere, vs. rastladım. Neticede Erol Akyavaş’ın Miraçname’si hakkında verdiği bir röportajda temas ettiği şey beni hayli düşündürdü. “XVIII. yüzyıla kadar capcanlı bir şekilde süregelen, birçok sanatsal ürünün ortaya çıkmasına sebep olan mirac hadisesi niçin artık böyle ilgi uyandırmasın?” sorusuyla yüzleşmek durumunda kaldım ve öncelikle bu konuda bize ulaşan mirasa göz atmak istedim.
Hacc-ı Nebî / Recebeyn kafilesi
Mirac mucizesinin hakikati, hikmeti üzerine büyüklerimiz yazmış. İlk tahlilde aklıma Mevlid-i Şerif’teki “Faslun fî- mi’râci -aleyhi ve alâ âlihi’salât” (Kendisi ve ailesinin üzerine salât olanın miracı hakkındaki bölüm) geldi ki Hüseyin Vassâf’ın “Gülzâr-ı Aşk” isimli şerhinde bu faslın yüz sayfaya ulaşan açıklamaları muhteşemdir. Dergah Yayınları’ndan çıkan bu hacimli eseri Mustafa Tatçı, Musa Yıldız ve Kaplan Üstüner hazırlamış. Çok kıymetli bir eser. Hüseyin Vassaf Efendi’nin dili çok latif. Mirac bahsini anlatırken Efendimiz (s.a.v.)’i bu mucizeye atıf yapan sıfatlarla ne güzel tavsif etmiş: Seyyidü’l-eflak (Feleklerin Efendisi), tenhâ-nişîn-i vahdethâne-i Hudâ (Huda’nın vahdethanesinde yalnız olan/oturan), râzdân-ı leyle-i isrâ ve mahfil-pîrâ-yı Mescid-i Aksâ (İsra gecesinin sırrını bilen ve Mescid-i Aksa mahfilini süsleyen)...
Hüseyin Vassaf’ın bu fasılda zikrettiği, Hz. Şeyh Sünbül Sinân-ı Halvetî hangâhının zakirbaşısı Şikârî-zâde el-Hac Ahmed Efendi’nin Tayyibetü’l-Ezkâr’ınden aktardığı “Recebeyn” kafilesiyle ilgili olan alıntı hayli ilginçtir. Harameyn ahalisinin bu mukaddes geceye riayetini anlatır. Bu mesud geceye çok hürmet edilir, bu geceyi ibadet ile geçirmek için her sene Mekke-yi Mükerreme’den harem-i şerif-i nebeviyyeye büyük bir kafile gelirdi. 23 Receb’de Medine-i Münevvere’de bulunmak üzere yola çıkan bu kafileye Recebeyn kafilesi denir.
Receb’in 23’ünde Medine-i Münevvere’de üç gün üç gece bir cemiyet olur ki Hac vaktindeki kalabalıktan ziyade olur. Kasideler okunur, gözler yaşı sel olur, Medine-i Münevvere inil inil inler. Dördüncü gün akşamı mirac gecesidir. O gün ikindi namazını müteakip huzura karşı bir kürsi konur ve mucize-i nebeviyye ve mirac-ı Muhammediye dair manzumeler okunur. Güneş batıncaya dek bu mahşeri kalabalık salat ü selam ile bu surette vakit geçirir. Bu gece sabaha kadar ibadet edilir. Ertesi gün Medine tenhalaşır. Herkes kafile kafile memleketine döner. Buna Arab’da Hacc-ı Nebî denir.
“Gökler seyredip geldim”
İsmail Hakkı Bursevî hazretlerinin (bu haberimizde mezkur olan bütün büyüklerimiz adına burada mücmel olarak kaddesallâhu sirrahûm diyeyim) müstakil olarak 477 beyitten oluşan “Miraciye”sini anmak isterim. Bu eser de -çok şükür- Sır Yayınlarınca 2007’de Bursa’da yayınlandı. Kitabı, yayına hazırlayan isim İrfan Poyraz. Ayrıca Mustafa Utku Hoca “Babdan alınacak ders ve ibretler” başlığıyla bölüm sonlarına, Bursavî hazretlerinin başta mirac bahsine genişçe yer verdiği Ferahu’r-Rûh olmak üzere bütün eserlerinden yararlanarak konuyla alakalı yerlere şerh mahiyetinde açıklamalar eklenmiş. Mirac hadisesini anlatan bir giriş yazısı, beyitlerin sadeleştirilmiş şekli, müellif hatlı orjinal nüsha da eserde bulunmaktadır.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/mercek-alti/o-miraciyelerde-neler-yazar-neler-h6773.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.