Ramazan bereketi hanelerimize huzur getirdi. Bir telaş, bir coşkunluk, bir heyecan… Bendeniz “nerede o eski ramazanlar!” korosuna katılmayacağım. Ramazan oryantalizmi yahut nostaljisi yapmanın anlamı yok. Bunun yerine, hale şükredip, zaman zaman tahattür sadedinde dikiz aynasından geriye bakmayı yeğlerim.
Hale şükretmek diyorum. Hamdolsun, şükrolsun; son yıllarda bir Ramazan bilinçlenmesi müşahede ediyorum. Ramazan bilinçlenmesi tabirini fakir şu manaları düşünerek kullanıyorum:
1. Orucun gereğini bihakkın yerine getirme, sözü ve fiilleriyle de oruç tutma.
2. Sofraları geniş tutma, misafirsizliği dert edinme, fakiri fukarayı gözetlemenin yanında komşuyu, hısım ve akrabayı da ağırlama, birlikte olma ve aynı sofrada mayalanma duygusu.
3. Zekâtı ve sadakasını yerli yerine verme çabası, fıtreyi unutmama, toplumu derinden etkileyen yaraların tedavisine dönük azami gayret ve çaba içinde olma.
4. İtikâf ibadetini eda etme niyetinin ve uygulamasının artması.
Ramazan bereketi, kendini itikâfta sırlıyor
Evet, akademik bir yazı kaleme almadığımın farkındayım. Ama çevremde gözlemlediğim kadarıyla, bu yukarıda işaret edilen maddeler dâhilinde bir Ramazan bilincinin son yıllarda arttığını söylemek isterim. Bilhassa itikâfa ilişkin çabaları görüyorum, gıpta ile seyrediyorum.
Ramazan bereketi, kendini itikâfta sırlıyor. Biraz kendin ol, kenara çekil, âlemi müşahede et, ibret al… Durmaksızın akan zaman ırmağı karşısında, aktif ve pasif tembelliklere biraz olsun mesafeli ol ve gayelerin gayesine yönel! İtikâfın ihsas ettiği mana bu cümlede münderiçtir. Oruç, itikâfla bitmek tükenmek bilmeyen bir kaynağa tutunma fırsatı sunuyor; oraya tutunuyorsunuz, huzur buluyorsunuz.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/mercek-alti/ramazan-yeni-bir-lisana-kavusma-mevsimidir-h17508.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.