Babası ve annesini kaybeden çocuğu İstanbul’dan gemiye bindirerek Filistin’deki halasına gönderirler. “Vapur rıhtımdan kalkıp tâ Marmara’ya doğru uzaklaşmaya başlayınca yolcuyu geçirmeye gelenler, üzerlerinden ağır bir yük kalkmış gibi ferahladılar.”
Cümlede geçen “üzerlerinden ağır bir yük kalkmış gibi” ibaresi yüz yıl önce coğrafyamızda meydana gelen kopuşun acılarını anlatır. Dramatik bir kopuş yaşanmıştı; Çanakkale’de Kut’ta, Kanal’da, Gazze’de ve Bakû önlerinde sırt sırta çarpışan ve aynı mezarlığa defnedilen kahramanların çocukları yüz yıl süren bir uzaklaşma yaşayacaktı. Eskici’nin Hasan’ı İstanbul’dan uzaklaştıkça değişen şartlara uyum sağlamakta zorlanır ve gittikçe suskunlaşır. Çocuğun giderek suskunluğa gömülmesi etkileyicidir. Farkında olmadan İstanbul’dan kopartılan Filistin, Suriye, Irak’ın hikâyesini okuruz. Falih Rıfkı’nın Zeytindağı adlı eserindeki Allaha Ismarladık başlıklı bölüm de kopuşun şiddetini anlatır.
Coğrafî kopuş şiddetliydi ve yirminci yüz yıl bizim mağlubiyetimiz üzerine kuruldu. Bu savaşın gerçek mağlubu bizdik. Geçen yüz yılda tam aksini iddia etsek de kayıplarımız mağlubiyetimizin büyüklüğünü gösterir. Bu savaştan çok kısa bir zaman önce Balkanlardan başlamak suretiyle Basra Körfezi’ne kadar uzanan bir demir yolu hattı inşa ettiğimizi düşünürsek kaybın büyüklüğü daha iyi anlaşılır. Aynı yıllarda Hicaz’a kadar ulaşan diğer bir hattı da inşa etmiş olmamız hatırlanmalıdır.
Devamı: https://www.yenisafak.com/yazarlar/selcukturkyilmaz/bitti-mola-sam-ilinin-hurmasi-2048807
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.