Çözüm sürecinde geldiğimiz merhale yeni zenginlik kaynağının hayatımıza olumlu etkisini haykırıyor adeta... Silahlara vedanın bize sunduğu cesur yeni dünya önümüze serilirken bunun coşkusu bence daha büyük olmalıydı.
Teröre gömdüğümüz 1.1 trilyon lira ile neredeyse milli gelirimiz bir kez daha katlanabilirdi. Şimdi terörün yıkımının yerini ülkenin yapımı alıyor. Terörsüz yarının ülkeye sunacağı nimetleri yeterince fark etmemiş gibi davranıyoruz.
Bölge STK'ları ve iş dünyası Dolmabahçe açıklaması ardından silahların susmasını heyecanla karşılarken, çözüm süreciyle "kaybedecek" kesimlerin suskunluğu dikkat çekiyor.
Nitekim benzer tespiti, Güneydoğu Genç İşadamları Derneği Başkanı Hakan Akbal yapmış: "Nasıl ki Özgecan olayında Türkiye'deki farklı düşüncelere sahip kesimler tek yürekolduysa, böylesi tarihi ve devrim niteliğindeki ittifak çağrısında daha büyük bir coşkugörmek isterdik."
Sahi, neden? Batılı STK'ların Özgecan olayı ile yakaladığımız o duygunun benzerini sergilememesinin sebebi ne ola ki? Bana göre birinci sebep sürecin uzaması... Bu da coşkunun zamanla yatışmasını sağladı.
Devamı için: http://www.sabah.com.tr/yazarlar/oguz/2015/03/03/silahlara-veda-coskusu-nerede
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.