ŞİİR ve ELEŞTİRİ

Halk şiiri tarzında kaleme alınan duygu ve düşünce, ilk etapta kolay görülse de şiirin yazımı söz konusu olunca, yazanı oldukça güçlükler yaşar.

Sanal ortamda paylaşılan şiirlerin bir bölümü, zaman içinde farklı birçok imzaca sahiplenilir.

Dünyaya, insana ve olanla bitene dair, eleştiriyi ön plânda tutan Ok Sadak Dörtlükleri adıyla paylaştığımız birkaç dörtlüğün, sanal ortama düşmesiyle birlikte bizi sevdiğinden şüphe etmediğimiz takipçi ya da dostlarımız (?) tarafından (facebook’ta nam-ı diğer arkadaş) kendi sayfalarında yayınlanması eş zamanda oldu.

Her ne kadar, bu şiirleri sahiplenip, imzasını atanlara mesaj çekilmişse, çok sevdiklerinden dolayı bir kısmı davete icabet etmekten uzak durmuştur.

Biz, iki ayda bir şiirle köşemizde duygumuzu, düşüncemizi belirtmek isteriz, arada bir kendi ruh dünyamızın sessiz çığlığını dörtlüklere ya da farklı nazım biçimleriyle ifade etmeye çalışırız.

Elbette kaleme alınanlar, sanat değeri taşır mı taşımaz mı? Yaptığımız, bu işin ustalarına özenerek, kalemimizi biraz eğitmektir.

Ok Sadak Dörtlükleri’nin ilk on birini sunarken, şiir dalında iddia sahibi olmadığımızı özellikle ifade etmek isteriz.

Belki şehir konulu yazılarımızı sabırla okuyan dostlarımıza hayatın farklı yönlerini gösterme adına bir nefes aldırmak isteriz.

                OK SADAK DÖRTLÜKLERİ

1

Ne desen fayda etmez aklı yok danelere
Nohut leblebiye dönüşür köyden gelirken şehre 
Asıl kalmamış kadr û kıymet bilinmez şimdi 
Ne anlar cahil tenkitten şiirden edebiyatla nesirden

2

Kelâm desen birkaç kelime bilir gerisini sual etme intihal
Fehmetmez aklı yetmez ne dersen meşgale beyhudedir
Bakıp durur ağlarım fikr û sanat düşmeli miydi ayakaltına
Devranda dönen edvar kaç insan sözünden dönmektedir

3

Bakma kitap alıp okumamıştır o zatlar eline
Sahip değildir hem eline beline ve dahi diline
Sual etsen her şeyi bilirler öyle derler yüzüne
Çok acemi horoz görmüşüz kuşluk vakitlerinde

4

Yalnız hissetme kendini bunalırsan dert etme var çaresi
Gir insanın gönlüne ruhuna hitap et en emin beldedir bu
Dünyanın derdi bitmez öğrendim geç olsa mühim değildir
Yönel doğrulara yanlışlıklar geride kalır ruhun zirvesidir bu

5

Bilmediler ne yazdık ne söyledik işleri daima bel altı vurma
Bilinseydi ehl-i salib, fitne fûcura açar mıydı bilmeden kucak
O onların var olma sevdası işleri fıtratlarından bellidir can
Bizden olanın kendini kaptırması sele bu anlaşılmayan nifak

6

Kendini bilmez "adam" yerine konulur sanır
Koyun postuna giren kurt çobanı mı aldatır
Devran ayinedir dostlar hemen her şeyde
İnsan olan kimi eşhas ölünce eser mi bırakır

7

Hayata şaşı bakan ne anlar güzellikten ne söyler güzelden
Yaşamın kıymetine yabancı onlar ne anlar özden ve sözden
Temennimiz doğruluğun herkesçe bilinmesidir gayemiz bu
Ömrünü boşa geçiren beyhude konuşur budur farkı bizden

8

Kıbleyi bilmez namaza durur abdestsizleri çok bildik
Devranda söz verip dönene tanıklık eder ömrümüz
Biz, nice badire atlattık herkesi kendimizden gördük
Günlerimiz eskiyen takvim yaprağı misali erken öldük

9

Ruhunu şeytana satan el üstünde tutulur bilindi

Doğrudan yana olmayı hak ölçüsü bildik daima

Edebi öğrendik terbiyeyle büyüdük bilmez onlar

Baktık ki değişmiş değişmediğimiz için o dünya

10

Avcı iken av olduk tuzak kuran sevindi
Yanlışa doğru diyen dünyada elenmedi
Kendi halimizde yaşayan garipleriz biz
Elbet aldatan kendince insanlıktan silindi

11

Kendi değerini altın bilir bakır etmeyen yüzler
Mücevherat tezgâhında kıymet biçilmez tipler
Konuşunca ehil olanlar susar terbiyesinden
Susmayı bilmez kendince edeb bilmeyenler