• İstanbul 14 °C
  • Ankara 20 °C

Turhan Utku: Cevat Ayhan’ın ardından (1)

Turhan Utku: Cevat Ayhan’ın ardından (1)
1958’de sınavları kazanıp kaydımızı yaptırdıktan sonra, Vezneciler’deki yurttan Harbiye’deki İTÜ yurduna geçtik. Yurt dediğimiz eski bir apartmandı.
Müdür bizi altı kişilik bir odaya verdi. Üç kişi makine ikinci sınıftandı. Cevat Ayhan da o sene makineyi kazanmıştı. İnşaatçı olarak Salih’le ben de inşaatı kazanıp bu odaya öyle geldik.
 
Cevat’la tanışmamız ve dostluğumuz işte bu odada başladı. Dört  sene neredeyse hep aynı odada yatıp kalktık. Cevat’la dostluğumuz 1958 senesinde, bu odada işte böyle başladı ve ölene kadar da devam etti.
 
Ben o sene namaza yeni başlamıştım. Cevat henüz kılmıyordu. Hatta lisede Akis dergisi alırmış. Akis gibi bir dergiyi bir lise talebesinin alıp okuması, onun ilerde siyasete ilgi duyması demekti. Demek ki Cevat, yapı olarak mayasında siyasetçilik vardı. Eve gazete gelirdi ama ben şahsen bu tip dergilere pek ilgi duymazdım. Daha sonraki senelerde de özellikle siyasetle ilgili kitaplar, özellikle de hatırat kitapları alıp okuduğunu biliyorum. Bizim gibi değildi. Dokusunda siyasetçilik vardı. Arı Yıllığında arkadaşı onun için “Ders kitaplarının beş, on misli başka kitap okurdu. Siyasetçi mi olacaksın derdik” diye yazmış. Evet, içimizde en çok okuyan oydu. Ve işe lise öğrencisiyken bile Akis gibi bir dergiden başlamıştı.
 
Odadaki ikinci sınıf öğrencilerine yapı olarak çok uzaktık. Onlarla özel bir dostluk kuramadık. Cevat’la kolay kaynaşmıştık.
 
O sıralar Türk Yurdu Dergisi çıkıyordu. Ben onu alıyordum. Ayrıca Büyük Doğu çıkıyordu. Onu da alıyordum. Böyle dergilerin varlığının ilk defa farkına varıyordum. Hoşuma da gidiyordu. Bu dergiler bana heyecan veriyordu. Başlangıçta sadece bir hevesti benimkisi. Ama o arada yavaş yavaş şuurlanıyordum.
 
Bu dergilere o da ilgi duymaya başladı. Dediğim gibi her şeyden önce okuyan birisi idi. Böylece birbirimizi motive ediyorduk.
 
Daha sonra o beni solladı. Mehmet Şevket Eygi haftalık Yeni İstiklal Dergisini çıkartıyordu. Okuldan çıktıktan sonra gider o dergide çalışır, Eygi’ye yardım ederdi. Hatta bazı küçük yazılar da yazardı. Bir dergi getirir, yazılarını bize gösterirdi. Ben böyle bir şey yapmayı düşünmezdim bile. Sene sonuna doğru artık iyice şuurlanmış, ne yaptığını bilen gençler olmuştuk.
Bu haber toplam 671 defa okunmuştur
  • Yorumlar 0
    UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
    Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
    Bu habere henüz yorum eklenmemiştir.
Diğer Haberler
Tüm Hakları Saklıdır © 2012 Türkiye Yazarlar Birliği | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz. Sitede yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Tel : 0312 232 05 71 - 72 | Faks : 0312 232 05 71-72 | Haber Scripti: CM Bilişim