Mecliste İstiklal Marşı’mızı okumazlar ancak PKK marşında ayağa kalkarlar. Mitinglerde PKK lehine slogan atarlar, terörist cenazesinde boy gösterirler, araçlarıyla PKK’ya silah ve mühimmat taşırlar, seçim dönemlerinde Kürtleri silahlı terör örgütüyle tehdit ederler, barış kisvesi altında kandan, kaostan, çatışmalı ortamdan beslenirler…
“Gerillaya da katılımlar olacak, çatışmalar da olacak, savaşlar da olacak diyerek…” yoksul Kürt çocukları üzerinden meydan okurlar.
Üstelik tüm bunları TBMM çatısı altında yapıyorlar.
Ölülerine “devrim şehidi” diyorlar mesela. İslam’a ait bir kavramı kendi materyalist ideolojilerine mal ederek ölümü kutsuyorlar.
8-12 yaşlarında çocuklardan oluşan bir taburun adını, öldürülen bir PKK komutanını yâd etmek için “Şehit Agit Çocuk Taburu” koyabiliyorlar.
Bir anaya, “benim kızım devrim için şehit oldu, mutluyum” dedirtebiliyorlar.
Canlıyı, yaşamı değil ölümü seven, kutsayan bir nekrofili durumu. Ölüsü dirisinden daha çok para eden bir ideoloji bu!
Oysa Alev Alatlı’nın da ifade ettiği gibi; materyalistin hası kutsalla, ilahi olanla, İslam’la, öte dünya ile bağ kurmaya tenezzül etmez. İnanmadığı bir Tanrı’dan şehadet mertebesi istemez.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/ufuk-coskun/kurtun-sorunu-pkkdir/haber-216919
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.