Hiç düşündünüz mü; kendisini sol diye takdim eden siyasi gruplar, hadi onlara CHP’nin en azından bir kısmını da katalım, neden giderek ayrılıkçı hareketin etrafında kümelenirler, neden kendilerini PKK çizgisindeki siyasi partiye yakın görürler, ondan medet umarlar? Hemen itiraz edecek CHP’lilere eski bir parti yöneticisinin, Genel Başkan Yardımcısı’nın, kendisinin de aday olduğu 7 Haziran seçimlerinde ayrılıkçı hareketin siyasi uzantısı partiye oy verdiğini belirten açıklamasını hatırlatmak isterim.
“Marjinal sol örgütlerin, bilhassa başta Almanya olmak üzere çeşitli, Avrupa başkentlerinin gizli servisleriyle yakın çalışanlarını saymazsak, bir siyasi topluluk olarak küçük fraksiyonlar halinde örgütlenmiş olanlarının PKK çizgisindeki siyasi partilerle yakın durmalarını, onlarla muhtelif ittifaklar kurarak siyaset yapma çabalarını, sadece var olmak, siyaset sahnesine çıkmak arzusuna bağlayarak açıklamak yetersiz kalacaktır.” Burada üzerinde durulması gereken birkaç meseleden biri, kendini sol diye tanımlayan grupların toplumsal bir temele dayanmadığıyla ilgilidir. Diğer mesele ideolojik bakımdan tutarsızlık veya cehalettir, bu ise bir zihniyet biçimiyle bir dünya görüşüyle eklemleşerek bir davranışa siyasi tavra dönüşmektedir.
Sol olmak!
“Kendisini sol olarak tamamlayan çevrelerin esas meselesi sol bir siyaset üretecek problematikten uzak bir biçimde toplumsal konumlarıyla, zihniyet dünyalarıyla bir cemaat olarak toplumsal özneyle mesafeleridir.” Resmi dünya görüşüne göre biçimlenmiş bu zümrelerden gelen insanlar ya da ideolojik olarak devşirilip onlara katılanalar, bu ideolojik anlayışla toplumsallaştırıldıkça kendi ‘halklarına yabancılaşan bir siyasal cemaat’ haline gelmektedirler.
Bu süreç, onları toplum karşısında devlet aracını kullanarak toplumu dönüştürme misyonuna hazırlamaktadır ki Türkiye elitizminin temel hastalığı da budur. Burada iki ayrı alandan bahsetmek mümkündür. Birincisi CHP ile ilgilidir; Batılılaşma ideoloji etrafında şekillenen elitizmin Cumhuriyetin otoriterleşme sürecine girmesiyle birlikte CHP’yi halktan nasıl uzaklaştırdığı sıkça üzerinde durduğumuz bir konudur. CHP’nin Tek Parti sürecinden, demokratikleşmeye doğru atılan adımlardan sonra ancak bu sorunu fark ederek, aşmak için kimliğine ‘sol’ etiketini ekleyecektir.
“Diğer problem CHP dışı solla ilgilidir. Bu gruplara bakıldığında, aynı dünya görüşünün belli parametrelerinin bu grupların varlık şartlarını hazırladığı görülmektedir. ‘Toplumu dönüştürülecek bir nesne olarak anlamak’, çağdaş değerlere uzak bulmak, başta tarih ve din olmak üzere toplumsal kuruluşun tasavvurunu, kolektif varlığını üreten zihin dünyasına yabancılaşmak diye sıralanabilecek birçok parametre, Batılılaşma ideolojisi ve onun bilimsel (zannedilen) temeli kabul edilen pozitivizm üzerinden bu gruplar tarafından içselleştirilmiştir.”
Halkla problemli iseniz, iflah olmazsınız!
Burada sorun açıktır, hangi sloganı söylerse söylesin Türkiye’deki sol diye tanımlanan gruplar, Batılılaşma ideolojisinin temel kabulleri üzerinden, kendi halklarına yabancılaşmış, teorik bakımdan problematiği sanayi çağını yaşamış ülkelerde örneklerini gördüğümüz ‘organik sol hareketlerden’ farklıdır. Sorun, CHP bunları sol kabul ettiği için bunlara yaklaşmakta iken, bu gruplar ise toplumsal bakımdan dayanacak bir zemine sahip olmadıkları, herhangi bir sınıfsal ilişki üzerinde durmadıkları için ayrılıkçı harekete yönelerek, oradan bir yere dayanma arayışına girmektedirler.
Devamı: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/vedat-bilgin/sol-ve-ayrilikci-hareket/haber-641863
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.