Bugünün şartları içinde bilhassa Ermeni diasporası ve onunla paralel düşünenler açısından bakarsanız neredeyse bu iki halkın bütün tarih boyunca savaştıklarını düşünebilirsiniz. Bu kinle bakanlara, merkez medya patronları tarafından sahte Türkiye partisi yapılmaya, gösterilmeye çalıştıkları siyasetçileri de eklemek gerekiyor. Terör örgütü PKK ile Taşnak zihniyeti arasında ittifak çağrısı yapanlar, Türkiye düşmanlığında buluşabilirler fakat onların bu kinini halkların birbirine düşman olduğunun kanıtı olarak kabul etmek ancak bir yanılsama olabilir.
Meseleyi tabu haline getirilmiş bir basmakalıp öğretilmiş bir çerçevede ele alınca bir şey açıklamış duygusuna kapılanların da tarihsel olayları tarihselliğinin dışına çıkarmaları onlara mantıklı gelebilir fakat “tarih kimsenin mantığının kalıbına uyan olayların gerçek uymayanların yok sayıldığı bir olaylar zinciri değildir. Resmi tarih nasıl Ermeni meselesini çarpıtarak, bu topraklardaki kadim bir halkı ve Türklerin onunla bin yıldan uzun süren kültürel birlikteliğini, kültürel akrabalığını, bunun değerini yok sayarak, hakikati inkâr ediyorsa; gayrı resmi simetrik tarih anlayışı da aynı çarpıtmayı yapmaktan geri kalmayarak, üstüne bir Türkiye düşmanlığı ve kin koyarak nefret psikolojisini yerleştirmekten geri kalmamaktadır”.
Resmi tarih şu mantığa/mantıksızlığa dayanmaktaydı: Osmanlı döneminde Kızıl Sultana karşı ayaklanan hürriyetçiler yönetimi ele geçirip (darbe yapıp demiyorlar) hürriyeti ilan ettiler. Daha sonra birinci savaş çıkınca bu hürriyetçiler Almanya saflarında devleti savaşa sokup imparatorluğun yıkılmasına sebep oldular. Olsun, İmparatorluk zaten köhnemiş olduğu için yerine cumhuriyeti kurma fırsatı doğmuş oldu. Böylece (aslında dolaylı olarak İttihatçılara iyi ki varsınız denilmiş oluyor) Milli Mücadele’den sonra yepyeni bir devlet kurulmuş oldu. Birinci Dünya Savaşı şartlarında çıkan olaylarda Ermenilere yapılanlardan cumhuriyet sorumlu tutulamazdı. İşin ilginç yanı İttihatçılar, bir taraftan hürriyet kahramanları olarak ilan edilirken, çok geçmeden ülkeyi maceraya sürükleyip Birinci Cihan Savaşı’na sokmakla suçlanıyor, arkasından ‘iyi ki bunu yaptınız yoksa cumhuriyet kurulamaz, (hatta Atatürk tarih sahnesine çıkamazdı demek istiyorlar), Türkiye çağdaşlaşma yolunda ilerleyemezdi’ şeklinde bir tez kapalı açık dile getiriliyordu. Peki, cumhuriyet döneminde nasıl olmuştu da azınlıklar hızla bu ülkeden gitmek durumunda kalmışlardı. Bu işte de bir İttihatçı parmağı olmalıydı?
Devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/vedat-bilgin/turkler-ve-ermeniler/haber-400350
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.