Türkiye’de saflar yeniden belirleniyor. Siyaset de geçmişten günümüze kullanılan sıfatların yeterli olmadığı hatta öneminin kalmadığı yeniden saflaşmadan söz ediyorum. Kimin sağcı, kimin solcu, kimin muhafazakar kimin liberal, kimin milliyetçi olması değil, yaşanan olgulara kimin, hangi tepkiyi, duyarlılığı, mücadeleyi ortaya koyduğu önemlidir.
Türkiye bir süredir büyük bir değişim, dönüşüm sürecinde. Geçmişte çok ağır işleyen Soğuk Savaş sürecinin etkilerinden uzaklaşma ihtiyacı; şimdilerde hem hız kazanmış, hem de doğru bir tarih tezine, isabetli bir hedefe, kararlı, inançlı bir mücadele pratiğine dönüşmüş durumda. Türkiye’yi yönetenler bugün biliyor ki; artık bloklar yoktur dolayısıyla da blok bağımlılığı da yoktur. Buna göre esas olan ülke çıkarlarını merkeze alabilme iradesidir. Soğuk Savaş döneminin statik koşulları dağılmıştır. Asimetrik ilişki biçimi bitmiştir. Tüm bu gerçeklerin ışığında Türkiye’nin bir merkez ülke olarak, tüm ilişkilerini simetrik kılarak, bağımsız davranabilme kabiliyeti esastır.
Bu çerçevede üreten Türkiye’nin ileri teknolojik bağımlılığını kaldırmak, enerjide dışa bağımlılığını en aza indirmek bugün yılmadan verilen mücadelenin en temel amaçlarının başında geliyor. Bir yandan tüm terör örgütlerine ve onların içimizdeki siyasi görünümlü uzantılarına karşı mücadele sürerken, diğer yandan Suriye’de, Irak’ta, Doğu Akdeniz’de Karadeniz’de ve daha birçok gönül coğrafyasında haklarımızı, bağlarımızı korumanın, savunmanın kararlılığı sürüyor.
Tüm bu aşamalardaki Türkiye başarısının, küresel sömürü düzenini koruyup kollayan ve yönetenler için alan daralması anlamına geldiğini görmek gerekir. Bunu görmeyen, görüp de ses vermeyen, ses verse de kolay teslim olan Türkiye’nin bugününden de, geleceğinden de kopmuş demektir. Bu noktada kimin hangi sıfatı taşıdığının önemi yoktur. Bu olgular karşındaki tavrının önemi vardır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.