Değil dokuz sene, bir sene bile fazla geliyor da, durmadan kısaltıp duruyoruz. Hatta onunla dahi yetinmeyip, sık sık “Bedelli Askerlik Kanunu” çıkartıyoruz ve her kanunda yaşı biraz daha küçültüyoruz...
Dokuz sene askerlik bize zor, hatta imkânsız; ancak 1889’da Havran’ın (Balıkesir) Manastır köyünde doğan Seyid Onbaşı’ya(hani şu 276 kilo denen top mermisini [aslında 215 kilodur] tereddütsüz kaldırıp namluya sürdükten sonra “besmele” ile tetiği çekip Ochean zırhlısını vuran kahraman) hiç zor gelmiyor...
“Bu kadarı da fazla” demeden tam dokuz yıl savaşıyor. En genç, en verimli zamanında dokuz yılını vatanına veriyor...
1909’da alınıyor askere... 1912’de Balkan Savaşları’na katılıyor... 1915’teOsmanlı Devleti, Birinci Dünya Savaşı’na girince, Beşinci Ordu’ya naklediliyor...
Baştan sona Çanakkale savaşlarına katılıyor. Kaç kere ölümle burun buruna geliyor, kaç kere şehadete ramak kalıyor...
Nihayet 18 Mart 1915’te, Çanakkale Boğazı’nı geçmeye çalışan Müttefik Donanması’na öyle bir iş ediyor ki, ebedileşip âbideleşiyor... Efsane oluyor. Yüz yıl boyu konuşuluyor, minnet ve rahmetle anılıyor. Bu millet varoldukça da anılacak.
Devamı için: http://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/yavuz-bahadiroglu/seyit-onbasi-gercekte-kimdir-10026.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.