• İstanbul 23 °C
  • Ankara 28 °C

Yıldız Ramazanoğlu: Eşref Kolçak anısına

Yıldız Ramazanoğlu: Eşref Kolçak anısına
Eşref Kolçak, Türk Sinemasının ilk oyuncu kuşağından sayılır. Çocukluğumuzda gittiğimiz filmlerde nedense annelerimizden çok babaların takdir ettiği bir artistti. Jön değil güçlü bir karakter oyuncusuydu.
İlk filmi Fedakâr Ana’dan (1949) başlarsak, 2018’lere kadar sinemadan kopmadı. Kısa bir süre önce TRT2’de Hülya Koçyiğit’in konuğuydu. Çalışmamız lazım, yaşımıza uyan senaryolar neden gelmiyor, işimizin başında ölmeliyiz diyordu mealen. Allah rahmet etsin, vefatıyla toplum hayatımızda da bir dönem kapandı sanki. Televizyon, cep telefonu, internet ve daha birçok şeyin olmadığı, dijital evrenden uzak zamanların beyazperdesindeki güçlü imgelerdendi. Bu vesileyle hatırlattığı eski dönemin yaşantısından birkaç parçayı anayım.    
 
***
 
TRT resmen 1964’te kuruldu. Almanya üzerinden yayın yapılıyordu. Karıncalanmış haldeki siyah beyaz görüntülerin heyecan verici akışını, ninelerimizin erkek haber spikerlerinin bizi görebildiklerini düşünüp tedirgin olmalarını hatırlarız yaşı tutanlar. İstiklal Marşı okunup da görüntü düzeltme için kullanılan yuvarlak çıkana kadar seyretmeler. Yılmaz Erdoğan’ın Vizontele’si, abartılı yanları varsa da, televizyonun toplumda yarattığı fırtınayı iyi yakalamış bir filmdir. Oldukça pahalı olan ve hayırlı olup olmayacağı hakkında kuşkular bulunan bu aleti bulundurduğumuz için çoğu akşam misafir ağırlar, birlikte seyretmenin hazzını yaşardık.   
 
Eve telefon bağlatmak da yıllar sürerdi. Öncelikli mesleği olan biri varsa büyük şanstı doğrusu. Ağabeyim doktor olunca bile aylar sürmüştü telefona kavuşmamız. Her dem yakınlarıyla konuşmak için gelen komşular ahbaplar olurdu, santrali beklerken kahveler içilirdi. Biz çocukların ne kadar çok kitap okuduğumuzu hatırlıyorum. Ancak böyle hayallerimizi harekete geçirir, bilmediğimiz ülkelerde gezinip farklı insanların ahvaline aşina olurduk. Bizi malumata boğan ama çaresiz bırakan, derinleşmekten uzaklaştıran akıl çelici gelişmeler henüz ufukta görünmüyordu. Ayfer Tunç’un Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek kitabındaki gibi çocukla haber yollanır, komşulara eşe dosta akşam oturmasına gidilirdi. Bazen de buna gerek olmadan çat kapı misafir gelirdi. Ailece asude Ankara akşamlarında gezintiye çıkacak dondurma yiyip sohbet edecek yürek varmış.    
Bu haber toplam 410 defa okunmuştur
  • Yorumlar 0
    UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
    Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
    Bu habere henüz yorum eklenmemiştir.
Diğer Haberler
Tüm Hakları Saklıdır © 2012 Türkiye Yazarlar Birliği | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz. Sitede yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Tel : 0312 232 05 71 - 72 | Faks : 0312 232 05 71-72 | Haber Scripti: CM Bilişim