Biliyoruz, görüyoruz ve hep söylüyoruz ki; Türkiye, "çok cephe"li ve "çok düşman"lı bir kültür ve medeniyet "savaş"ının içinde. Kesintisiz saldırıların ve saldırganların tamamı; gönül coğrafyamızın "çekirdek ülke"sini ezip "tohum" olma, "embriyon" olma özelliğini kaybettirmenin peşinde. Çünkü, tohum sağlam olursa ve kalırsa; toprağa düştüğünde yeşerir. İklim şartları müsait hale gelirse, "bire yediyüz" bile verebilir. Şüphesiz, bu savaşın en önemli mevzilerinden biri "eğitim kalesi". Hayatın ana unsuru olan insanı oluşturma, geliştirme, yetiştirme, yerleştirme silsilesi. Onun için, burada daha fazla "tezgah" ve "tuzak" var. İçeride ve dışarıda, "şer ittifakı"na dahil olan kişiler, kurumlar, ülkeler, toplumlar; bu cepheye daha fazla "yığınak" yaparak, kelimenin tam anlamıyla "kuşatma" altına almaya çalışıyorlar. Üstelik bu "biz"e rağmen ve hatta "bizimkiler" ile birlikte yapılıyor. Toplum ağacını zamanla kurutup, oduna yahut keresteye dönüştürmek için; dallarına ve köklerine bir yandan "kurtçuk"lar bırakılıyor, öte yandan "çentik"ler atılıyor. Sayılamayacak kadar örnek ve öykü var ama biz sadece birkaç tanesini hatırlayalım ve hatırlatalım. Bu "doku örnekleri" üzerinden değerlendirmeler yapıp, tesbitlerimizi ve teşhislerimizi bir sonuca bağlayalım.
Devamı: https://www.fikriyat.com/yazarlar/zekeriya-erdim/2019/11/10/egitim-kalesi-kusatma-altinda
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.