Günleri kasan, katılaştıran insan, yaptığından nedamet etmediği müddetçe yanlışını anlama ve rücu etme imkanını da kaybediyor. Dört bir yanımız silah sesleri, dumanlarla çevrili. Durup etrafa bakmak, ellerin arasına başı alıp düşünme imkanını kendimize çok görüyoruz artık.
Akletmeyi, tefekkürü sürekli vurgulayıp tavsiye eden kitaba rağmen, duymuyoruz onu ve o minvalde serdedilen sözleri.
Herkesin susup bizi dinlemesini istiyoruz.
Dinlemeye layık olan kimdir? diye düşünmeden...
Gelen misafiri, sözüne hasret kaldığımız o en güzel hallerin sözcüsünü susturup bizi dinlemesini istiyoruz. Ve ramazan hüzünle izliyor, sözün kendisine verilecek anı bekliyor.
Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/ahmet-mercan/19766/oruc-ruhun-ustasi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.