Ahmet Tâlib Çelen: 35 yılın ardından gelen mektup

Mesleğimi sâdece bir ekmek teknesi görmemeye, talebelerimi kendi köklerimizden beslenen bir idealle yetiştirmeye gayret ettim. Elbette kendi kâbiliyet, kuvvet ve vüs’atimce… 

Cenab-ı Hakk’ın az bir gayrete ne kadar büyük muvaffakiyetler verdiğine o kadar çok şâhit oldum ki… Şükründen âcizim. Geri dönüp baktığımda yaptıklarımla övünecek bir gayretim olmadığını görüyorum. Ama ancak uykusuz geceler, durmaksızın çılgınlar gibi çalışmalar karşılığında elde edilebilecek netîceler yaşadım. İlk tâyin yerim Çorum/Sungurlu Kız Meslek Lisesi… Unutulmaz hâtıralarla dolu dört yıl… İlk göz ağrım derler ya, kıymeti bir başkadır. Benim muallimlikte ilk göz ağrım bu mekteptir. Allah’ım bu kadar çok melek tabiatlı talebe bir araya nasıl gelir? O günlerde başörtüsü genç kızlar arasında çok yaygın değildi. Tek tük görünürdü. Olanlar da umûmiyetle âile desteği ve yönlendirmesi ile örtünürdü. Bezi taşınır, şuûru yaşanmazdı ekseriyetle. Bizim okul öyle bir hâle gelmişti ki bir dostum paydos saatine rastgelmiş de kız imam-hatip okulu zannetmiş. O kadar yani… 

Elbette bu işler dümdüz, yağdan kıl çeker gibi problemsiz olmaz. Bizimle uğraşanlar da çok oldu. Baskılar, ufak tefek cezâlar, odalara çağrılarak ayar vermeler… eksik olmazdı. Ama muvaffakiyetin temeli talebelerin temizliği ve sağlamlığı idi. Onlara da birtakım baskılar yapılmasına rağmen ayaklarını oynatamadılar. Durdukları yerde taş gibi sağlam durdular. Ve o güzel netîceler böylece geldi. 

Gün oldu, talebelerin benimle görüşmesini yasakladılar. Gözetliyorlar ve sıradan bir suâl için gelmiş bir talebeyi bile azarlıyorlardı. Çocuk yaştaki bir talebe bunlardan etkilenir aslında ve korkar. Ama yukarıda söylediğim gibi ufacık yaşlarına rağmen hemen hemen hepsi büyük dâvâ adamı olgunluğu ve salâbeti ile hareket ettiler ve hiç geri adım atmadılar. Sungurlu hayretler içinde kalmıştı. Burada çocukların o güzel âilelerini de hatırlamamak haksızlık olur. 

İşte bu güzel yıllar, bize para pul ile alınamayacak dostluklar hediye etti. 35 yıl sonra bile -artık evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış- talebelerimin birçoğu ile haberleşiriz. Birbirimizin saâdetlerini ve dertlerini paylaşmaya gayret ederiz. Allah yokluklarını göstermesin. 

Dün, mail üzerinden bir mektup aldım. Artık ismini bile hatırlamakta zorlandığım o talebelerimden birindendi mektup. Bir top alev gibi içime düştü satırlar. Mektubun sâhibi kızımız da muallime olmuş, aynı idealleri yeni nesillere aktarmak için didiniyordu. Bir yere bir tohum düşürüyorsunuz, sonra unutuyorsunuz, bir gün o tohum meyve veren bir ağaç olarak karşınıza çıkıveriyor. 35 yıl sonra… Böyle bir şey… 

Mektubun Türkçesinin güzelliği de ayrıca bir mutluluk kaynağı. Böyle bir Türkçe nasıl bir okuma faâliyetinin ürünüdür, bilenler bilir. (Bu güzel Türkçe için Çorumlu olmanın da bir nasip işi olduğunu kaydetmeliyim, ayrı bahistir) 

Okuyucularımla bu mektubu paylaşmak istiyorum: 

Selamünaleyküm kıymetli hocam,

Ben M. G., eski bir talebenizim. 1986-88 yıllarında Çorum Sungurlu Kız Meslek Lisesinin ortaokul bölümünde iki yıl kadar Türk Dili ve Edebiyatı derslerimize girmiştiniz. Bir yazınızda bahsettiğiniz gibi benim “cüzdanımdaki öğretmen” de sizsiniz. (Benim “Cüzdanımdaki Öğretmen” başlıklı yazıma atıfta bulunuyor. ATÇ) Affınıza sığınarak bu tabiri kullanıyorum zira sizin hayatımdaki yerinizi anlatacak daha uygun bir kelime bulamadım. Bana, arkadaşlarıma ve kuvvetle muhtemel meslek hayatınız boyunca tüm talebelerinize kattıklarınız takdire şayan. İlk dersteki tanışma faslından, gözyaşlarıyla dinlediğimiz son dersteki vasiyetinize kadar hemen hemen her şey hafızamda. Alanımız farklı olsa da eğitim için öğretmenliği seçmemin belki en önemli sebebi sizsinizdir. Size ulaşmayı daha önce de istedim ama nasip olmadı. İçimdeki tesettür isteğini, bilince ve aşka çevirdiğiniz için çok teşekkür ederim, Allah razı olsun hocam. Üstad Necip Fazıl’ı ve şiiri hayatıma kattığınız için de... Ailemdeki okuma alışkanlığını desteklediğiniz, doğru yazar ve kitaplara yönlendirdiğiniz için de duacınızım.

Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-talib-celen/35-yilin-ardindan-gelen-mektup-36531.html