Başımıza gelen nâhoş hâdiselerin suçlusunu hep kendi dışımızda arasak da aslında baş suçlu kendimiziz. Hâriçteki suçluları da başımıza saran çok zaman kendi seçimlerimiz ve adımlarımızdır.
“Türkiye’yi Yıkmak İçin 100 Plan” diye bir kitap okumuştum. Su uyur düşman uyumaz, düşmanın sizi yıkmak için bin plân yapması şaşılacak bir hâdise değildir. Mühim olan onlar bu plânları yaparken sizin neyle meşgûl olduğunuzdur. Siz yapmanız gerekenleri yaparsanız düşman ya sizi yıkmak için plân yapamaz, teşebbüs ânında enselenir; ya da bu plânları tatbîk edemez. Siz de düşmanı yıkmak için bin tâne plân üzerinde beyin patlatmıyorsanız onların plânlarına mârûz kalmanız kaçınılmaz olacaktır. Atalar ne güzel söylemiş: “Hazır ol cenge, eğer sulh u salâh ister isen.” Sulh, râhat, huzûr içinde yaşamak istiyorsan cenge hazır ol, düşman cenge hazır olduğunu görsün ki sana saldıramasın. Eğer cenge hazır değilsen ezilişin suçunu sırf düşmanda arama, asıl kendinde ara. Dolayısıyla “Kendi düşen ağlamaz!”
Osmanlı yıkıldı. Bu netîcede düşmanın bin bir oyununu sayabilir ve bulabiliriz. Buna niye şaşıralım? Düşmanın tıynetinde var seni ezmek. Peki onlar bunca tuzağı kurarken sen onlara ne tuzak kurdun, tuzaklarına karşılık vermek için ne yaptın? Adamlar sanayi devrimi yaptı, top tüfek yaptı, içine ajan soktu, seni hücrelerine kadar tahlîl etti, böldü-parçaladı, sonunda masaya oturttu, istediği metne imzâyı attırdı. Sonra ağladık… Koca bir imparatorluk gitti, hilâfet gitti, târîh gitti, yazı gitti, din-îmân gitti, ahlâk gitti… Biz gittik aslında, târîhten silindik. Hakkımız var mı ağlamaya? Bütün bunlar sırf düşmanın kuvvetinden değil, asıl bizim gafletimizden gitti. Kendimiz düştük yâni…
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-talib-celen/kendi-dusenlerden-olmayalim-42014.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.