Başarı istenilen düzeyde değilse sorumluları niçin tartışılmadı? Bu alanda bir akort bozukluğu olduğu ortadadır. Peki, yetkileri elinde bulunduranları eleştirebiliyor muyuz?
Türkiye’de bir şeyi eleştirmek, ölüm fermanı imzalanmak gibi tehlikelidir. Bir gidişata, bir sorumluya, bir esere, bir duruma, hangi konuda olursa olsun, bir eleştiri yönelttiğiniz zaman ihanetle suçlanıyorsunuz. Eğitim alanında yapılanları takdir ediyoruz. Ancak yapılmak istenip de tüm emeklerin boca edildiği, kaynakların lüzumsuzca harcandığı, birçok uygulamayı, projeyi eleştirebilmek en başta mevcut iktidarın ve milletin lehine bir durumdur. Kimse kral çıplak diyemiyorsa, bilinmelidir ki orada herkes çıplaktır. Ne yazık ki karnından konuşan, içten pazarlıklı tipler, birtakım manevralarla ikbal peşinde koşmakta, perde arkalarında hesaplar, görüşmeler, anlaşmalar yaparak bir yerlere gelmekteler.
Bir kişinin mantar gibi birden ortaya çıkması, büyümesi akla ziyandır. Kökü olmayanın dalı olamaz, meyvesi hiç olamaz. Eğitim alanında, bilhassa eğitim yöneticiliği noktasında çokça mevzuat değiştirildi ancak çoğu kez işi bilenlerin, liyakatli ve vizyon sahibi olanların bir yere geldiği görülmedi. Maalesef lobisi olanların önünün açıldığı bir sistem devam etmektedir. İyi düşüncelerle hareket etmek yetmiyor. Risk alamayan ve sadece koltuğunu düşünen tipler çoğaldı. Yönetim kadrolarının çoğu kendi kariyerlerinin neticesinde değil de bağlı bulundukları siyasî ve sosyal yapıların, STK’ların tavsiyesi ve teklifiyle göreve gelmişlerdir.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/ali-bal/egitimdeki-vesayet/haber-245735
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.