Öğrencilerimiz karnelerini aldılar. Bir de kar yağmış olsaydı tatilin keyfine diyecek yoktu. Öğretmenlerimizin üzerindeki büyük bir yük de kalkmış oldu. Gerçi öğretmenlerimizin kafaları hâlâ meşgul.
Öğretmenlerin telefonları susmak bilmedi. Kimileri mesaj yoluyla, kimileri telefon ederek, kimileri de bizzat öğretmenlere giderek öğretmenleri yönlendirmeye çalıştı. Bakanlığın, il milli eğitimlerin, ilçe milli eğitimlerin, okul müdürlerinin ve her bir yetkilinin öğretmenlerden farklı farklı talepleri oldu. Öğretmenler ne yapacaklarını şaşırdılar doğrusu. Nerede bir boşluk varsa oraya sürülmek üzere hazır kıta bekletilen bir topluluk gibi algı oluşturuldu. Evet, sonunda Covid-19 aşısını da öğretmenler bulsun, diyecekler. Zaman zaman medyada çıkan haberlere baktığımızda öğretmenler zan altında bırakılıyor. Öğretmenlere psikolojik baskı uygulanıyor.
Sanki yazları hem yurtiçi hem yurtdışı tatilleri var. Seyahatler, alışverişler, kış tatilleri... Yüksek ekonomik standartlarda hayat sürüyorlar. Salgın sürecinde de evden çalıştıkları için ister istemez eleştiri oklarına maruz kaldılar. Öyle ya, öğretmenlerimiz 3600 ek göstergeyi de aldılar! Nasıl kıskanılmasın? Emekli olunca maaşları da düşmüyor! Öğretmenler Günü’nde bir maaş ikramiye de alıyorlar! En güzel öğretmenevlerinde öncelikli olarak öğretmenlere yer ayrılıyor!
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/yazarlar/ogretmenlerin-derdi-2752/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.