Memleket haline gelen harabat toprakların manası olan bayrağımızın onun anlam yüklü şiirinde yâd edilişi, bir millet için olduğu kadar ferdiyetimiz adına da bize mahsus şeyler söyleyebilir. Zira mavi gök ve yağız yer arasında yaşayan insanı biyolojik düzeyden insaniyete taşıyan şey onu var eden değerleridir. İnsan bir değer varlığı olarak mazi, an ve gelecek arasında kendisini bulur. Keyfiyetimizi var eden manamız toprağımızı vatan, memleket eder. Al bayrağımız bunun üstünde dalgalanan bize var ve özgür olduğumuzu anlatan en müstesna bir semboldür. Şiirinde vatanın mavi göğünde gönlümüzdeki maviliğin yansıması olarak yer alan al bayrak; doğumdan ölüme hayatımızı kaplayan bir destandır: Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü, Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü, Işık ışık, dalga dalga bayrağım! Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım. Sana benim gözümle bakmayanın Mezarını kazacağım. Seni selâmlamadan uçan kuşun Yuvasını bozacağım. İnsanın varlık içinde kendisi hissetmesi ve yerleştirmesi bakımından al bayrak kendiliğimizin ve kendimizin buluştuğu bir müstesna yer ve zamanın hülasa tarihimiz olan efsunlu bir tezahürüdür.
Al bayrak; ay ve yıldızı ile bağımsızlığın, özgürlüğün alamet-i farikası, izzet-i nefsimizdir. Vatan mefhumunun şüphesiz en büyük remzi, al bayraktır. Hayatın en karanlık devresinde bile o ay ve yıldız gönlümüzde dalgalandıkça umudumuz bakidir: Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder... Gölgende bana da, bana da yer ver. Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar: Yurda ay yıldızının ışığı yeter. Al bayrak bu cümleden vatanı kurmakla kalmaz bağımsız varlığımızı da gösterir. Umudun en sönük anında al bayrağın ışığı bize asırlık bir ahengin şiirini getirebilir.
Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/al-bayragim-yuksek-yerlerde-acan-cicegim-6410/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.