Geri bırakılmıştır, tespiti de bu cümleden hemen bir savunma refleksi olarak akla gelecektir. Lakin burada müşkülün esas sebebi, geri ve ileri kalmanın da esas sebebini anlamamızı sağlayacak olan şeyin, bir medeniyetin teşekkülünü sağlayan toplumların bilkuvve istidatlarını bilfiil hala getirmesine imkân sağlayan “faal akıl”ın kaybedilmesi olduğunu görememektir. Faal akıl sihirli bir değnek değildir. Farabî misalinde olduğu üzere göz ile görülecek arasında bağı kuran ışık manasında ve mesabesindedir. Duyularımızın işe yaraması, düşüncemizin mantıklı hale gelmesi, kavram ve yargıların ortaya çıkarak bir fikrin zuhuru için aklımızın muhtaç olduğu o ışık bugün kayıptır. Bu ışık kimseye gökten zembille inmemektedir. Sosyal Bilimlerin bu kadar önemsizleştirildiği, yok sayıldığı, vasat bir iş haline getirildiği bir vasat altı ortamda bunu beklemek, ülkenin Edebiyat Fakültelerinden sadra şifa üretim beklemek hayalcilik olacaktır. Özellikle fen, matematik bilimlerin vesayeti altında yaşamaya çalışan sosyal bilimlerden onlarca, yüzlerce sosyal meselesi olan toplumlarda mühendis, tabip vs.(bunlar kendi yerinde hayatidir, sözlerimiz asla önemsizleştirmek gayreti olarak görülmemelidir) aklıyla bir şeylerin çözülmesini beklemek de başka bir hayalcilik olacaktır. Hukuk ve siyasal bilgiler eğitimi dışında ki, bunlar umumen temel sosyal bilim mantığı taşımazlar, tamamıyla yok mesabesinde sayılan sosyal bilimler ve bilimcilerden sıkıştıkları o yerden dâhili ve harici pek çok meseleye yaratıcı, yol açıcı, problem çözücü üretimde bulunmalarını beklemek ne kadar gerçekçidir? Çocukları tarihçi, sosyolog ya da felsefeci olsun, güzel sanatlar eğitimi alsın diye çabalayan kaç aile vardır? Yahut çocukları bu bölümü kazanınca bir başarısızlık duygusu taşımayan kaç aile bulunabilir?
Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/ibn-sina-ile-cevremizde-egitimi-ve-insani-dusunurken-makale-47526
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.