Bencil, kendisinden başka kimsesi olmayandır. Sadece kendisini düşünür. Kişisel hırslarını milletin önünde, şahsî hesaplarını memleketin üzerinde tutar. Böyle kimselerden her türlü fenalığı bekleyebiliriz.
Bencil olan, hiçbir fedakârlığa yanaşmaz, menfaati yoksa bir işin ucundan tutmaz. Dayanışma ruhu ona göre değildir. Merkezinde olmadıkları başarılı işlere kayıtsız kalmaya çalışır. Bir müddet sonra da dayanamaz, hasım olur.
Bencil kimse, dokunduğu, ilişki kurduğu herkeste üzücü izler bırakır. Yapılan iyilikleri eleştirir, yardımlaşmayı karalar.
Bencilliklerimizin arttığı, hatta bencilliğimize tutsak olduğumuz bir zamanda yaşıyoruz. Yalnızca kendi menfaatimizi hesaba katarak ilerliyoruz. Her olayı, her davranışı kendi kurallarımıza bağladığımız apaçık görülüyor.
Bencilliğin hüküm sürdüğü bir toplum değiliz. Millet olarak iyilik, merhamet ve şefkatten yanayız. Çok şükür. Buna rağmen içimizdeki bencillerin sayısı bir hayli fazla. Bencillik ve menfaatçilik, ortalık hastalığı gibi, hayatın her alanında hızla yayılıyor. Bu iki olumsuz özelliğin, ‘asrın vebası’ olduğu belirtiliyor.
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ayhan-demir/salgindan-daha-tehlikeli-seyler-33181.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.